ดอกแก้วกรุ่นกลิ่นหอมยามพลบคำ เสียงขลุ่ยรำโหยหวนชวนใจไหว สายเนตรลอยสู่เวิ้งฟ้าที่ห่างไกล หยดนำตารินไหลยามจากลา แก้วเอ่ยแก้วเหตุใดส่งกลิ่นหอม ช่ออัปสรบานสะพรั่งครั้นหน้าหนาว ผ่านร้อนฝนเวียนครบมาอีกคราว อุราร้าวด้วยไกลห่างมิอาจเจอ กลิ่นแก้วบาดลึกกลางใจยิ่งเจ็บนัก เคยสมัครรักหวานแก้วพรำเพ้อ ชิดช่อแก้วกลิ่นใกล้ๆได้พบเจอ ชวนฝันเพ้อว่าจีรังและยั่งยืน แก้วชูช่อครานี้ครั้งสุดท้าย ชีวาวายฟ้ากำหนดมิอาจฝืน ท่านลิขิตให้วันนี้ทนกลำกลืน แปรเป็นอื่นลืมเยื่อใยทิ้งผูกพัน แก้วช่อนี้จะผลิดอกครั้งสุดท้าย ก่อนกลับกลายกลีบโรยลงสู่ฝัน กรุ่นกลิ่นหอมเคียงลมคู่นิรันดร์ ตราบถึงวันดอกสุดท้ายผลิหล่นเอย
รนย. 1 เม.ย. 2551 12:57 น. - ID 113905 
991
1
0
6 มิถุนายน 2551 13:58 น. - comment id 857960
แวะมาอ่านครั้งที่ 99 ค่ะ ไพเราะมากๆค่ะ มีชื่อช่อแก้วด้วย ขอบพระคุณมากๆนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
