กระท่อม..เดือนเพ็ญ....!

สาวบ้านนา

bluerose-moon_001.jpgfarm2.jpgh1.jpg20070910-182649-1626469986.jpg
ณ กระท่อมไม้ซุงกลางทุ่งกว้าง
ดงดอกหญ้ากระจ่างในเงาฝัน
ดาวร้องเพลงหยอกล้อพ้องามจันทร์
คีตสวรรค์บรรเลงเพลงแห่งไพร
ฟืนปะทุริมชานให้หวานวับ
วะวูบรับพร่างโชนแสงไสว
เสียงเก้งกวางบ่างชะนีมาแต่ไกล
ไฟในใจก็โชติช่วงดั่งรวงดาว
แล..ลอดทอดตาสู่ฟ้ากว้าง
ทางช้างเผือกสว่างลืมเหน็บหนาว
มณีรุ้งรุ่งทิพย์พรายพราว
ดูราวสวรรค์ลอยเลื่อนสู่เรือนใจ
ดาวแขวนย้อยห้อยดวงเรี่ยยอดไม้
ไผ่ซัดส่ายพร้องเสียงอยู่ไหวไหว
มวลดอกไม้รายรอบเรือนผลิปลอบใจ
ให้หลับไหลท่ามธรรมชาติฝันนิรันดร......!
........................................................


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song367.html
เดือนเพ็ญ 
เดือนเพ็ญ สวยเย็นเห็นอร่าม
นภาแจ่มนวลดูงาม เย็นชื่นหนอยามเมื่อลมพัดมา
แสงจันทร์นวล ชวนใจข้า คิดถึงถิ่นที่จากมา
คิดถึงท้องนา บ้านเรือนที่เคยเนาว์
กองไฟ สุมควายตามคอก
คงยังไม่มอดดับดอก จันทร์เอยช่วยบอก
ให้ลมช่วยเป่า
สุมไฟให้แรงเข้า พัดไล่ความเยือกเย็นหนาว
ให้พี่น้องเรา นอนหลับอุ่นสบาย
เรไร ร้องดังฟังว่า
เสียงที่เจ้าพร่ำครวญหา
ลมเอยช่วยพา กระซิบข้างกาย
ข้ายังคอย อยู่ไม่หน่าย
ไม่เลือนห่างจากเคลื่อนคลาย
คิดถึงไม่วาย เมื่อเราจากกัน
ลมเอย ช่วยเป็นสื่อให้
นำรักจากห้วงดวงใจ ของข้านี้ไป
บอกเขานั้นหนา
ให้เมืองไทยรู้ว่า ไม่นานลูกที่จากมา
จะไปซบหน้า กับอกแม่เอย
เรไร ร้องดังฟังว่า
เสียงที่เจ้าพร่ำครวญหา
ลมเอยช่วยพา กระซิบข้างกาย
ข้ายังคอย อยู่ไม่หน่าย
ไม่เลือนห่างจากเคลื่อนคลาย
คิดถึงไม่วาย เมื่อเราจากกัน
ลมเอย ช่วยเป็นสื่อให้
นำรักจากห้วงดวงใจ ของข้านี้ไป
บอกเขานั้นหนา
ให้เมืองไทยรู้ว่า ไม่นานลูกที่จากมา
จะไปซบหน้า กับอกแม่เอย
ให้เมืองไทยรู้ว่า ไม่นานลูกที่จากมา
จะไปซบหน้า กับอกแม่เอย... 
 

IMG_2924.jpg1442838222_ba03eeb085.jpgattachment.php?attachmentid=84&d=1125143aaa.jpg				
comments powered by Disqus
  • ปราณรวี

    18 กุมภาพันธ์ 2551 13:18 น. - comment id 824780

    อยากมีบ้านกลางทุ่งกว้างๆ  แลไปทางไหน
    
    ก็เห็นทุ่งข้าวเขียวๆ  มีแม่น้ำไหลผ่านหลัง
    
    บ้าน มีลมพัดเย็นสบายทั้งวัน  มีเสียงดนตรี
    
    ธรรมชาติให้ฟัง  จังเลยค่ะพี่พุด..เบื่อชีวิต
    
    ในเมืองใหญ่ๆ  เบื่อเสียงรถวิ่งไปมาทั้งวัน
    
    เฮ้อออ ฝันไปอีกแระ ป    11.gif
  • สาวบ้านนา

    18 กุมภาพันธ์ 2551 13:54 น. - comment id 824784

    70969.jpg89894.jpg
    น้องปราณรวี ที่รักของพี่สาวนา
    
    ขอพลีเรื่องกระท่อมทำใจ
    แด่น้องน้อยค่ะ
    ผู้ประดุจสายแสงทอง
    แห่งดวงใจพี่สาวนาคนนี้ค่ะน้องรัก
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif
    
    กระท่อมทำใจ..
    
    
    http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1444.html
    (วอนลมเกี่ยวใจ)
    
    
    ใกล้ค่ำ..วันนี้ 
    วันที่..สาวนาแสนดายเดียว
    เดียวดายเสียเหลือทน
    สาวนา..
    ไปอาบน้ำในบึงบัวแล้วพาตัวมานอนนิ่งนิ่งริมคันนา
    ทิ้งตาดูม่านฟ้าสลัวๆ
    ด้วยดวงใจหมองหม่นมัวราวเมฆฝนบนฟ้านั่น
    
    
    เพราะ..
    อ้ายมาพรากขวัญพรากลาสาวนาไปหลายวันแล้ว
    หลังกลับมาให้คำมั่นสัญญา
    ว่า..
    *จะรักภักดีต่อสาวนาตราบชั่วดินฟ้า*
    ให้อินทร์พรหมยมพญามารับรู้เป็นพยาน
    เมื่อวันวิสาขะที่ผ่านมา
    ด้วยการประคองพากันไปเวียนเทียนรอบโบสถ์คร่ำ
    ก่อนที่..
    จะมานอนร้องเพลงรักเพลงฝันตรงนอกชานเรือน
    ที่มี..
    ดาวเดือนเป็นเพื่อนพลอยกระพริบระยิบระยับรับฟัง
    ที่ทำเอาสาวนาถึงกับแทบอยากจะระรินหลั่งน้ำตา
    .................
    
    
    
    http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song5459.html
    วอนลมเกี่ยวใจ
    
    วอน ลมพัดพา
    สัญญาเคยฝากใจน้อง
    วาน บอกทุ่งทอง
    สองใจลู่ลมรัญจวน
    หวนรักรำพึง เฝ้าคิดถึง เสน่หา
    จำเสียงคำสัญญา
    ฝากลมพาสู่ใจของนาง
    คิดถึงข้าวรวงอุ่นทรวงไม่ห่าง
    คิดถึงแก้มนางกรุ่นกลางสายลม
    ใจ ได้รักเธอ
    ขอเจอเพียงเจ้าเท่านั้น
    เคย กระซิบกัน
    ฝังรอยร่วมเรียวเคียวคม
    หวนครวญรำพึง
    เฝ้าคิดถึงกรุ่นเรือนผม
    ยามใดพอสายลม
    กล่อมเอวกลมฝากลมเว้าวอน
    มองแสงเดือนนวล
    ป่วนใจไหวอ่อน
    มองแสงเดือนรอน
    อ่อนใจให้ครวญ
    ขอดวงฤทัย ฝากปันใจเนื้อนวล
    ขอรอยรัญจวน
    คร่ำครวญสายใจอาทร
    วอน ฝากสายลม
    พริ้วพรมเนียนแก้มนางนั้น
    คอย คืนสัมพันธ์
    ฝังรอยรักนางกลางใจ
    หวน รักรำพัน
    ผ่านผิวลมข่มใจไว้
    นางเอ๋ยเคยอุ่นไอ
    กู่สุดไกลให้หวนคืนมา
    วานข้าวเรียวรวง
    เกี่ยวทวงสัญญา
    วานสายลมพา เกี่ยวใจเจ้าคืน
    วานสายลมพา เกี่ยวใจเจ้าคืน...
    
    .............
    
    แล้ว
    วันเวลาก็มาพรากอ้ายไปอีกคราอีกครั้ง 
    ไปทำหน้าที่ลูกผู้ชายชาติทหารคนดี
    ไปพลีร่างยอม..ถวายจิตวิญญาณเป็นทหารอาสา
    เพื่อ..
    ปกบ้านป้องเมือง
    ให้พบกับคำว่า*รู้รักสมานฉันท์สามัคคี*
    โดยใช้คุณธรรมความดี
    พร้อมพลีพิสูจน์
    
    
    ให้พี่น้องผองเพื่อนในแผ่นดินเดียวกัน
    อย่าได้มาเสียเวลาฆ่าฟันห้ำหั่นทำร้าย
    คิด
    จะปันแบ่งผืนดินอันแสนสุขสงบร่มเย็นกันอยู่เลย
    ให้ทุกดวงใจรู้รักษาความสงบงามยิ่งใหญ่
    ที่บรรพชนไทยได้พลีชีพหลั่งเลือดประโลมรักษา
    มาเพื่อให้เราได้พบคำว่าไท ไทย ในสุวรรณภูมิทอง
    ......................
    
    
    ราตรีนั้น
    กับโมกกอ พ้อพร่าง
    กับลั่นทม แทบปลิดร้างไร้ดอก
    อ้ายเวียนกระซิบรักพร่ำบอกริมหู
    แล้วพรายพรมโลมลูบจูบไล้สาวนาจนฟ้าใกล้สาง
    แม้นดุเหว่ายังครางแว่วแผ่วครวญ
    พลอยหวนไห้อาลัยรัก ...
    ...............
    
    
    
    และ...กับวันนี้
    ในยามเย็น 
    ยามตะวันรอนๆอ่อนแสงสวย
    เคลียทิวตาลดงไผ่
    วันที่หัวใจดวงซื่อใสแสนภักดิ์รักคิดถึงอ้าย
    หลังจูงลูกควายสายน้ำ
    มานอนแช่น้ำในหนองแล้ว
    
    
    สาวนาได้ยินเสียงพี่ทอง มากู่ก้องร้องตะโกน
    บอกให้สาวนาไปดูรายการแสนโปรด
    *ชิงช้าสวรรค์*
    ดูโรงเรียนชื่อดังแสนหวาน*สายน้ำผึ้ง*
    ที่หยาดสายราวสายธารธาราสวรรค์
    ประชันเพลง..
    ชิงตำแหน่งแชมป์ฤดูร้อนกับ..
    โรงเรียนบัวใหญ่..จากนครราชสีมา 
    ผู้เคยครองตำแหน่งปีที่แล้ว
    
    
    สาวนาชื่นฉ่ำใจ 
    เพราะ..
    ดวงใจสาวนาคนยากนั้นแสนรักและหลงใหล
    ในทุกมนต์เพลงลูกทุ่ง
    ที่..
    แสนให้อารมณ์ละมุนละเมียดมากเหลือเกิน
    จนใครๆแถวนี้ให้สมญาสาวนาว่า
    เจ้าแม่เพลง*ดั่งจินตหราน้อย*
    
    
    ไม่รู้สินะ 
    ว่าจริงๆแล้ว..
    ทำไมสาวนาจึงได้เลือกจะรักเฉพาะ
    เพลงลูกทุ่ง
    คงเป็นเพราะคงโดนใจเนื้อนวลใจสาวนาเต็มๆ
    ทั้งทำนองลีลา
    ที่แสนให้ชีวิตชีวาสาวนาพรายพร่างด้วยไฟฝัน
    พบพลังแสนวาบหวามไหว ดื่มด่ำ 
    เงียบงามยามได้รับฟัง..กระมังนะ
    
    
    สาวนา...
    จึงน้ำตาคลอ
    กับเนื้อเพลงชื่อ*เขียนฝันไว้ข้างฝา*
    ของคุณครูสลา คุณวุฒิ
    ที่ท่านได้ประพันธ์เอาไว้
    อย่างกระเทาะเข้าไปถึงแก่นกระพี้
    ของชีวิตชีวา สาวบ้านนา บ้านทุ่ง
    ผู้หวังมุ่งจะเข้าเมืองมาเพื่อสานฝันให้พลันจริง
    
    
    และ
    สาวนาก็แสนตื้นตันกับบทเพลงบทนี้
    ที่คุณครูสลา ใจดีได้รจนาอย่างแสนงดงาม
    จนมิอาจหานิยามใด
    มายกย่องชมเชยไปได้เสียทั้งหมดทั้งสิ้น
    
    
    สาวนาเลยค้นหาบทเพลงงามๆ
    ที่มีอยู่ณร่มรักเรือนใจเรือนไทย
    กระท่อมไพร ณที่แห่งนี้
    ที่เป็นฝืมือของคุณครู 
    มาเชิดชู ยกย่องชื่นชมด้วยศรัทธาคารวะ
    
    
    และ..
    สาวนา..อยากกราบมอบ
    *มาลัยใบข้าว*จากพราวเพชรในรวงเรียวเกี่ยวใจ
    มานานปีของสาวนา
    เพื่อ
    พลีเทิดเกียรติพระคุณครูผู้แสนยิ่งใหญ่
    ผู้มีดวงใจดวงสวยใสสะอาด..
    รู้รักษ์วิถีชาติ วิถีไทย วิถีทอง
    เพียร..
    จรรโลงครรลองบทเพลงแห่งชีวิต  
    อันดิบเดิมติดดิน
    อันยังมิสิ้นกลิ่นอายแห่งท้องทุ่ง 
    รุ้งเรียว..เคียวคมแลความรัก
    อันคือ..
    สายธารธารารักที่แสนเรียบง่ายและงดงาม
    ดั่งนิยามรู้สมถะพอดีพอเพียง...
    
    
    และนี่
    คือชื่อบทเพลงที่สาวนาพอจดจำได้
    
    จดหมายเปื้อนชอล์ค
    สัญญาเมื่อสายันณ์
    ปลาร้าสัญจร
    คิดถึงแม่
    สาวตีข้าว
    วอนลมเกี่ยวใจ
    บัวตองต่างเมือง
    ริมฝั่งมูล
    บัวลา
    เพลงรักเพลงคิดถึง
    ผู้หญิงสีขาว
    .............
    
    
    สาวนาจึงนอนน้ำตาไหล
    เมื่อได้ยินเสียงหวูดรถไฟแว่วมา
    คำสัญญาของอ้ายยังดังก้อง..
    
    
    ยามที่..
    อ้ายบอกว่าสักวันจะกลับมา
    พร้อมกับเสื้อผ้าชุดใหม่ 
    ให้สาวนาได้สวมสวยไสว
    ราวข้าวสุกกอรอเคียวคม 
    ที่จะพลีโน้มลงขอเพียงได้อยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน
    ให้อ้ายคนดีได้นอนฝันในอ้อมตัก
    พร้อมกับ..
    รอบรรเลงบทเพลงรักอันแสนหวานหอม
    หลอมพลีร่างไปด้วยกัน...เป็นหนึ่งเดียว
    เป็น..นิรันดร์รัก..
    
    ......................
    
    
    
    http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1729.html
    เพลงรักเพลงคิดถึง
    
    
    รัก ฝากฝังตรึง
    สื่อบทเพลง คิดถึงเธอ
    ใจ ใฝ่ละเมอ
    อยากเจอะเจอ สองดวงตา
    ฟ้า โปรดเห็นใจ
    อยู่สุดไกล ให้นำพา
    
    เธอ อยู่หนใด
    สุดป่าไพร โพ้นพนา
    ขอ เถิดรักมา
    อุ่นอุรา ซบดวงใจ
    หมาย มั่นรักคืน
    ส่งใจยืน มองฟ้าไกล
    ลมยังคงรำเพย
    พัดเปรยปลิวยอดไม้
    ลมยังคงเป็นใจ ล่องพา
    ใจยังคงรำพึง คิดถึงไม่สร่างซา
    ปรารถนา นั้นเพียงเธอ
    
    ใจ ให้เหลียวดู
    โปรดจงรู้ รักล้นเอ่อ
    เธอ อยู่หนใด
    โปรดนำใจ ร้อยฤดี
    รู้ ไหมเพลงนี้
    ส่งใจพลี ให้คิดถึงเธอ...
    
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif
  • ฝากฝัน

    18 กุมภาพันธ์ 2551 20:12 น. - comment id 824844

    36.gif36.gif36.gif
    แวะมาเยี่ยมชมครับ....น่าอ่านมากครับ..เห็นภาพเห็นอารมณ์จังเลย
    
    ดูเหมือนเหงาอ้างว้าง..แต่ไม่ตัดพ้อ
    เหมือนรอคอย....แต่ไม่รำพัน
    เหมือ่นเหมือนฝัน....แต่คือความจริง
    เหมือนเดียวดาย....แต่ควาย..ภาระกิจ
    เสียงเพลง..และความสุขที่เพิ่งพ้นผ่านเป็นดั่งพันธนาการ..และชีวิตชีวา
  • ทิพย์โนราห์ พันดาว

    18 กุมภาพันธ์ 2551 22:53 น. - comment id 824871

    เห็นกระท่อมหลังแรก บอกตัวเองว่านี่และที่อยากได้มานาน ชอบมากค่ะ ประกอบกับกลอนไพเราะและโรแมนติคมาก รู้สึกเป็นสุขค่ะ41.gif41.gif41.gif41.gif11.gif
  • คนบนเกาะ

    19 กุมภาพันธ์ 2551 10:51 น. - comment id 824956

    36.gif   ชอบบ้านหลังริมน้ำครับพี่พุด  มีแค่ข้าวสารนอนตกปลาทำกับข้าว แค่นี้ก็มีความสุขแล้วครับ
  • ฤทธิ์ ศรีดวง

    19 กุมภาพันธ์ 2551 19:50 น. - comment id 825090

    หวัดดีครับ
    เห็นแล้วนึกถึงสมัยเด็กๆ ได้อยู่ในพื้นที่แบบนี้เลยครับ ช่วงนั้นเวลาเดินช้ามาก ผิดกับปัจจุบันซึ่งเวลาเดินเร็วหลือเกิน   29.gif
    
    ขอให้มีความสุขครับ29.gif
  • เพียงพลิ้ว

    20 กุมภาพันธ์ 2551 09:26 น. - comment id 825176

    สุขสันต์วันเกิดค่ะพี่พุด
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • นกยูง

    20 กุมภาพันธ์ 2551 12:18 น. - comment id 825251

    36.gif36.gifสวัสดีค่ะ
    ชอบจังเลย เยี่ยมค่ะแอบอ่านผลงานคุณเป็นประจำ ชื่นชมมาก ยินดีที่รู้จักค่ะ36.gif16.gif
  • นกยูง

    20 กุมภาพันธ์ 2551 12:21 น. - comment id 825253

    36.gif36.gif
    สุขสันต์วันเกิดนะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน