พุด

14 กุมภาพันธ์ 2551 10:56 น. - comment id 823370

มหัศจรรย์แห่งรักสิบห้าปีที่รอคอย


ผมกำลังขับรถ กลับกระท่อมน้อย ในไพรกว้าง
ที่ไร้ร่างรักของผู้ใดรอคอย...
 นอกจากเจ้าสุนัขน้อยนามลิเดย์ เพื่อนผู้รู้ใจมานานปี..

เพลงรัก กำลังครวญคร่ำ POWER OF LOVE
ที่เต็มไปด้วยพลังรัก พลังฝัน หวานหวังสร้างพลังใจ

ผมตัดสินใจ เปลี่ยนเส้นทาง อย่างกะทันหัน
เลี้ยวซ้าย ลงสู่เส้นทางเลียบทะเลสาบสีเงิน
สนธยาทายทักลมร้อน รอนแสงแดดอ่อนอุ่น กับไรฟ้าขลิบทอง 
หางนกยูงกำลังรำฟ้อนอ้อนแสงสุดท้าย ยามสายันณ์ตะวันรอน

ผมเปลี่ยนเพลงใหม่ ในไหวหวามของหัวใจ ในไหวงามของธรรมชาติ
ให้ปลอบประโลมใจที่กำลังครวญคร่ำ..ร่ำไห้ มิอายฟ้าดิน ลำพัง

เสียงคุณ คนดีที่ผมแสนรัก เศร้าซึ้งสะเทือนใจ 
กับบทเพลงนี้ ที่คุณฝากมาให้ผมฟัง 
ในยามที่เราสิ้นหวังจะได้พบพาน ในวันพรากจาก
 



ยอดรัก..
จงมองที่ขอบฟ้า..
โอบโอบโค้งลงมา นั่นคืออ้อมกอดจากฉัน
ยามเมื่อเราไกลกัน ใจฉันดังอยู่เคลียเคล้า...

ยอดรัก...
สายลมอ่อนละมุน นั่นคือสามลมอุ่น ฉันพรมและจูบลูบไล้
เธอรู้บ้างหรือไม่  รักใครไม่เทียบเทียมฉัน.
คืนวันจะผันเปลี่ยนไป..แต่ใจฉันไม่อาจเปลี่ยนเวียนผัน
ซื่อตรงคงรักนิรันดร์..หากลืมฉัน ฉันคงต้องกลั้นใจตาย..
ยอดรัก..
การจากทั้งผูกพัน ย่อมจะคิดถึงกัน เร่งวันคืนกลับเคียงกาย..(ฮัมๆๆๆ)
ยังรักเธอไม่หน่าย วันตาย นั่นแหละวันลืม......



น้ำตาผมร่วงริน..น้ำตาลูกผู้ชายคนนี้ 
ที่ยินดีหลั่งรินไห้ ผู้หญิงในสายถวิลในดวงใจ..
ใช่เลย..กับวันนี้..กับสิบห้าปีที่รอคอย..กับเสียงกระซิบสั่ง
ถึงความหลัง จากโพ้นฟ้าไกล..

ในวันเกิดนี้ที่คุณขอให้ผมโชคดี มีความสุข
เสมอมา ยาวนาน..มิเลือนลืม..
ผม..เก็บน้ำคำ เก็บน้ำใจ
ที่อยากฝากหวังฝากใจไว้ในหัวอกหัวใจลูกผู้ชายอกสามศอกนี้
มิอยากให้คนดี ช้ำตรม ผมเก็บแม้กระทั่งผ้าห่ม ผืนเก่าเนานาน 
ที่คุณเคยส่งมาให้ยามผมนอนหนาวดายเดียว ในไพรกว้างอย่างผู้พิทักษ์ไพร
 ทุกคืนค่ำ ผมกลายเป็นหนุ่มน้อยผู้หลงทาง อ้างว้างใจยามสิ้นไร้คุณ 
จนต้องอาศัยผ้าห่มผืนนุ่มแทนนุ่มเนียนเนื้อที่เฝ้าฝันใฝ่หา ในทุกราตรี

คุณ..คือผู้หญิงคนพิเศษเสมอมา .....
ในดวงตา ดวงใจลูกผู้ชายดิบเดิมคนนี้ที่หนักแน่นมั่นคงดั่งแผ่นผา
ที่ต้องใช้เวลาเกือบทั้งชีวิตทำงานติดดินถวิลไพร...

ใช่เลย ..ผมกำลังร้องไห้กับดวงใจเราสองที่พิสุทธิ์ใส 
ที่ไม่เคยมีใครเข้าใจและล่วงรู้ กับมหัศจรรย์แห่งรักนี้ที่แสนหอมหวาน
ในใจมานานเนิ่น และจะเป็นมหัศจรรย์รักชั่วนิจนิรันดร...

ในความรักนั้น..อย่าได้พิพากษาใคร หากหัวใจคุณมิเคยพบกับคำๆนี้
คำแสนดี แสนยิ่งใหญ่ แสนเสียสละ รู้คุณค่า รู้หน้าที่ 
รักอย่างมีเหตุผล รู้ดีชอบ ที่มนุษย์ผู้ที่มีใจละเอียดอ่อนเพียงนั้น 
พึงได้มาครอบครองเป็นเจ้าของ มิสร้างรอยร้าว คิดร้ายมุ่งทำลาย
ให้หัวใจดวงบอบบางบอบช้ำ ซ้ำเติมใจกันและกัน
..........
เกลียวคลื่น กำลังครวญคร่ำ ทะเลกำลังร่ำไห้
กับนวลแพรดาวกับพราวน้ำตาเทียนวะวับวาวกลางกระท่อมไพร

และผมกำลังซบหน้ากับฝ่ามือสะอื้น 
อย่างไม่อาย อย่างลูกผู้ชายที่รักเป็นที่ร้องไห้เป็นในรอบสิบห้าปีที่รอคอย...



ขุมปัญญาในอณูของดอกไม้
เป็นมนต์ร่ายระบำรอผีเสื้อ
ขุมปัญญาที่ธรรมชาติโอบเอื้อเฟื้อ
คือเหลือเชื่อมหัศจรรย์รักผลักดันมา..

โลกหมุนไปมีธรรมชาติมีทุกสิ่ง
จักรวาลมีสิ่งลี้ลับให้ค้นหา
ไยดวงจันทร์ถึงโคจรรอบโลกทุกวันมา
ไยมนุษย์ต้องเหว่ว้าอาวรณ์ออดอ้อนใจ

เพราะคือมหัศจรรย์รักในโลกนี้
ให้มีดีมีร้ายหรือไฉน
ให้เผ่าพันธุ์มนุษย์สืบทอดไป
เป็นบ่วงใจบ่วงกรรมย้ำโลกเรา

ตัดบ่วงใจตัดเยื่อใยสิ้นสวาท
หมดสิ้นชาติหมดสิ้นกรรมใจเลิกเขลา
ไม่หมุนวนหมุนเวียนใช้กรรมเก่า
ให้ใจเราว่างว่างวางเฉย..เลิกรักใคร!


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song293.html

หนี้รัก 
อรวรรณ วิเศษพงศ์ 
หากจะรักแล้ว รักใคร ก็จง รักเถิด
ความรักบรรเจิด พริ้งเพริด หนักหนา
ชีวิตคนเรา นั้นสั้น เหลือคณา
อย่า รอ ช้า ปล่อยเวลาให้ผ่านเลยไป
หากมีหนี้แล้ว ขอให้ เป็นหนี้ รักเถิด
ดอกเบี้ยที่เกิด คือพลังรัก พิไล
รักเธอเสมอ รักเธอ จากดวงใจ
ยอดพิศมัย หลอมอยู่ใน กาย เธอ
หากวันใด ที่แสงทองของ ชีวิตผ่าน
โลกตระการ จะมืดครึ้ม หมองเหม่อ
วาระนั้น จะได้อดีตไฟรักปรนเปรอ
หล่อเลี้ยง บำเรอ ต่อชีวิตให้ชื่น บาน
หากเป็นหนี้แล้ว ขอให้ เป็นหนี้ รักเถิด
หนี้รักบรรเจิด พริ้งเพริด แสนหวาน
รักกันเสมอ แม้เวลา ผัน ผ่าน
สองเราสราญ เพราะหนี้รัก สลัก ใจ

หากเป็นหนี้แล้ว ขอให้เป็นหนี้รักเถิด
หนี้รักบรรเจิด พริ้งเพริด แสนหวาน
รักกันเสมอ แม้เวลา ผัน ผ่าน
สองเราสราญ เพราะหนี้รัก สลัก ใจ... 
 

เพลงดาวดิน

14 กุมภาพันธ์ 2551 11:04 น. - comment id 823372

มายิ้มแทน"คุณ" ของคุณพุด

เคยคุ้นแต่  Legend of The Falls (or WIND) อันหลังนี่คุ้นเองส่วนตัวค่ะ  พบชื่อกลอนเลยอดสะดุดอ่านไม่ได้


แล้วอยากบอกว่า แม้คนเขียนจะบอกว่าลืมเนื้อหาของเพลงที่ร้อง

แต่คนอ่านคนนี้ -- จำได้ว่าเป็นเพลงประกอบในนิยายเรื่อง ที่มีนางเอกชื่อดารารายพิลาศ...

แต่เพลงนี้เป็นเพลงของคู่น้อง พระรองกับนางรองที่ตอนแรกเหมือนจะไม่สมหวัง แต่ตอนจบกลับเป็นคู่ที่ได้ครองรักด้วยกันนะคะ

เอาใจช่วย ขอให้ความรักของคนแก้มบุ๋ม และ "คุณ"ของคุณได้มีที่ทางสวยงามและเหมาะสมอย่างลงตัวในที่สุดค่ะ

ปราณรวี

14 กุมภาพันธ์ 2551 11:18 น. - comment id 823374

สวัสดีวันแห่งความรักค่ะพี่พุดของน้อง  

ขอให้พี่พุดมีความสุขมากๆ และสุขภาพ
แข็งแรงนะคะ      

พุด

14 กุมภาพันธ์ 2551 11:48 น. - comment id 823381

พลีเรื่องรักมหัศจรรย์
กำนัลในวันแห่งความรัก
ให้..
น้องปราณรวี...
และ
พิเศษพิสุทธิ์
แด่คุณเพลงดาวดิน ....
ที่ชื่อน่ารักนักแล้วค่ะ
คำน้องก็แสนซึ้งใจค่ะ

เราเคยรู้จักันมาก่อนไหมนี่Gone   with   the  Wind..!

พุด

14 กุมภาพันธ์ 2551 11:52 น. - comment id 823384

Gone   with   the  Wind..!

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song480.html
(คำมั่นสัญญา)


ฝน..ข้างนอกกระท่อมโปรยสาย..กระหน่ำหนัก
ท่าม...
คืนค่ำที่เงียบงัน งดงาม เยียบเย็น

กลิ่นกำยานหอมเร้นหวานลึก อวลเศร้า.อยู่ ณ...ภายใน
เทียนสีนวลแท่งใหญ่ถูกจุดขึ้น
ให้วะวูบไหวระบัดไปตามแรงลม

เสียงสายฝน กระทบบันไดหิน
ที่ทอดสูงขึ้นมาสู่กระท่อม*วิมานลอย*
แล้ว..
พร่างพร้อยหยดหยาด
ดั่งดวงแก้วกุดั่นบนเรียวไม้ใบหญ้า..

เสียงดนตรีธรรม ดนตรีทิพย์ จากทุกสรรพสิ่งรายรอบ
 กำลังระร่ำรินรับรสสดชื่น ระรื่นรมย์.....


ในท่ามฟ้าครวญ ลมคราง...
สองร่างที่เอนอิงใกล้เตาผิง
ต่างค่อยๆเคลื่อนตัวเข้าหากันอย่างช้าช้า
ด้วยพลังแห่งมนตราเสน่หาสวาทหวาม
แทรกสุขซุกไซร้ละเมียด
และ..
เบียดตามมาด้วยรอยจูบดูดดื่มดื่มด่ำ
ใน..ท่ามกลาง ระริกไหวแห่งฟืนไฟอันอวลอุ่น
แล..
ท่ามหอมหวานจรุงแห่งกรุ่นกลิ่นปวงดวงดอกไม้ป่า


ในเสน่หาถวิล แกมรสชื่นแห่งสุคนธา 
พร้อม
*ฟ้าแลดินร่วมรับรู้เป็นพยาน*



ร่างนวล..งามไหวดั่งดอกบัวบาน
ที่..กำลัง..ค่อยๆชูชันแย้มเผยอกลีบตระการ
รอ..
ละออละอองเกสรหวานแสนหวาน
เพื่อ..ผสานผสม..จากภมรร่อนภิรมย์
ที่ค่อยๆละเมียดดอมดม ด้วยรักแสนรัก....



เสียงฝนรำพัน ฝัน ขวัญเพ้อละเมอรำพึง
ด้วยซ่านซึ้งสุขล้ำไปกับคืนค่ำ
ที่..
แม้นดาวเดือน...
ยังต่างพากันเลิกพราวกระพริบวะวิบวับ
ชิงกันหลบหน้าหนีหายเข้ากลีบเมฆไป
ด้วยความอิจฉา..แสนอิจฉา..
ใน...
*ปาฏิหารย์รักมหัศจรรย์นี้ที่..รอคอย...*.....!!
....................




สวรรค์ส่งเธอมาวันฟ้าหมอง
ดาวยังพลีร้องไห้แทนคนสิ้นหวัง
ดินเฝ้าครวญพายุโหมโถมประดัง
ลมเพ้อคลั่งรับเพียงโศกโลกทุกข์ทน

หากเพราะใจเพชรภายในไม่เคยท้อ
ไม่คอยพ้อถามฟ้าให้สับสน
ติดปีกใจเหิรบินไปท้าลมบน
ฝ่าพายุฝนลมแรงสู่แสงฟ้า

สร้างพลังจิตนิมิตหมายมิยอมแพ้
หาสัจจะแท้สัจจธรรมอย่างผู้กล้า
บินเหนือโลกย์ลบรอยโศกลิขิตชะตา
เพียรไขว่คว้าแสงธรรมทองส่องนำใจ

ณ..ปลายฟ้าทางช้างเผือกทอดพาดผ่าน
มีวิมานลอยในสายรุ้งงามไสว
เทพแห่งพรหมรอรับขวัญยอดดวงใจ
หลอมฤทัยรวมหนึ่งเดียวเกี่ยวก้อยสู่แดนฝัน..นิรันดร...
....................





http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song480.html
คำมั่นสัญญา 

ถึง ม้วยดิน สิ้นฟ้า มหาสมุทร
ไม่ สิ้นสุด ความรัก สมัครสมาน
แม้ อยู่ใน ใต้หล้า สุธาธาร
ขอ พบพาน พิศวาส ไม่คลาดครา
แม้น เนื้อเย็น เป็นห้วง
มหรรณพ
พี่ ขอพบ ศรีสวัสดิ์ เป็นมัจฉา
แม้ เป็นบัว ตัวพี่ เป็นภุมรา
เชย ผกา โกสุม ปทุมทอง
แม้ เป็นถ้ำ อำไพ
ใคร่เป็นหงษ์
จะ ร่อนลง สิงสู่ เป็นคู่สอง
ขอ ติดตาม ทรามสงวน
นวลละออง
เป็น คู่ครอง พิศวาส ทุกชาติไป

แม้ เป็นถ้ำ อำไพ
ใคร่เป็นหงษ์
จะ ร่อนลง สิงสู่ เป็นคู่สอง
ขอ ติดตาม ทรามสงวน
นวลละออง
เป็น คู่ครอง พิศวาส
ทุกชาติไป... 
 

เพียงพลิ้ว

14 กุมภาพันธ์ 2551 13:42 น. - comment id 823430

สวัสดีวันแห่งความรักค่ะพี่พุด

กานต์ถ่ายเองกับมือ ปลูกเองกับมือนะคะ

แมงกุ๊ดจี่

14 กุมภาพันธ์ 2551 14:42 น. - comment id 823456

ขอให้มีความสุขวันวาเลนไทน์นะคะ 

มณีจันทร์

14 กุมภาพันธ์ 2551 16:26 น. - comment id 823577

เอาหัวใจมาฝากค่ะ ขอให้มีความสุขนะคะ...    


ฝากจุ๊บให้พี่สาวหนึ่งที

เฌอมาลย์

14 กุมภาพันธ์ 2551 16:27 น. - comment id 823579

อาราเล่

14 กุมภาพันธ์ 2551 17:03 น. - comment id 823650

ตรากลม

14 กุมภาพันธ์ 2551 19:16 น. - comment id 823771

หลงในรัก
เพราะภพรักนั้นงดงาม

อรุณสุข

14 กุมภาพันธ์ 2551 19:23 น. - comment id 823795

ให้รักชื่นยืนยาวเช่นดาวฟ้า
ทั้งหนักแน่นดั่งภูผาศิลาไศล
สดชื่นดั่งหยาดฝนมายลไพร
แลกว้างใหญ่เพียงสมุทรสุดคณา

สุขสันต์วันวาเลนไทน์ครับ..

ภัคสิตาพิชญ์

14 กุมภาพันธ์ 2551 20:26 น. - comment id 823903

Happy valentine's day ka.

ฤทธิ์ ศรีดวง

14 กุมภาพันธ์ 2551 20:41 น. - comment id 823931

กลอนไพเราะ ให้ความหมายที่ดีด้วยครับ
ขอให้ความสุขมากๆในวันวาเลนไทน์ครับ