ยามดึก..เย็นเยียบเงียบสงัด จิตกระหวัดหวนรำพึงถึงความหลัง หยดน้ำตาหลั่งรินใจพินท์พัง เธอ..ที่หวังเป็นเพื่อนใจไม่คืนมา ยามเช้า..พราวแสงระวีส่อง สกุณาเริงร้องกู่คู่หรรษา สายธารคราคร่ำอยู่ด้วยหมู่ปลา คลื่นโถมฝั่งธาราอยู่ครามครัน เสียงนกน้อย..แสงเดือนดาว..พราวให้เห็น สายลมเย็นธาราหลั่งดั่งเพื่อนฉัน ใช่จะแทนเทียบเท่าคู่อยู่นิรันดร์ เธอ...เท่านั้นที่ต้องเป็นเช่น "เพื่อนใจ"
สอพินยา 13 ม.ค. 2551 19:32 น. - ID 111569 
927
0
0
14 มกราคม 2551 16:13 น. - comment id 810929
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=blueballoon&month=08-2007&date=03&group=9&gblog=96 ^ ^ ^ เพลงนี้เปล่าคะ ไปแอบฟังมาแล้ว...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
