ลำนำเพลง "ปาหนัน"
สอพินยา
...........................ปาหนันเจ้าเอย...
คำภิเปรยเคยเป็นดอก"อธิษฐาน"
ดอกแห่งการรอคอยนานแสนนาน
กว่าจะบานให้กลิ่นย้อนขจรมา
.....จึงมีคำตำนานขานลิขิต
หากคู่ชีวิตที่หวงและห่วงหา
มีท่าทีหนีห่างคิดร้างรา
รอเวลากลิ่นปาหนันนั้นขจาย
.....ท่ามกลางกลิ่นหอมหวลรัญจวนจิต
บรรจงคิดถึงคนดีที่ห่างหาย
จงหวนมาอย่าเลือนลับอย่ากลับกลาย
แล้วส่งความคิดถึงไปกับสายลม
.....ครั้นเมื่อถึงคืนนี้อีกปีผ่าน
เมื่อปาหนันคลี่บานดอกกงามสม
พร้อมกลิ่นหอมอบอวลชวนชื่นชม
ยอดพธูคู่ภิรมย์จะกลับพลัน
.....คืนนี้เพลง"ปาหนัน" หลั่นลอยแล้ว
สดใสดังระฆังแก้วจากสวรรค์
แจ้วจำเรียงเสียงอ้อยสร้อยร้อยรำพัน
ประทับใจใน "ปาหนัน" นิรันดร์กาล
.........................