ใครใครขานนามเธอว่าดวงดอกไม้ หากเป็นได้ขอประดับไทยทุกแห่งหน ลดโศกรานลบรานร้าวในใจคน ให้กมลอ่อนหวานประมาณกัน เป็นดอกไม้ประดับหล้าจรุงกลิ่น เฝ้าประทิ่นให้หอมในอ้อมขวัญ ทุกคืนค่ำเคียงข้างน้ำผึ้งจันทร์ ให้หลับฝันแสนสุขลุกสู้วัน เป็นดอกใดก็งามแผกงามแตกต่าง เพียรผลิสร้างโลกสวยอย่างสร้างสรร เป็นบัวทองงามบูชาพุทธพรรณ ฤาจะฝันเป็นดอกหญ้าค่าเพียงดิน เป็นดอกพุดพิสุทธิ์ซ้อนอรชรเศร้า เป็นดอกพราวมะลิมาลัยในถวิล เป็นดอกบานชื่นดอกสายหยุดหอมระริน เป็นราตรีกลิ่นหอมแรงราวแสร้งราน เป็นจำปีคลี่กลีบนวลละมุน เป็นแรกรุ่นกุหลาบสาวหวานแสนหวาน เป็นพุดตานยามสายกลายสีสราญ ขอเพียงบานประดับใจประดับไทยไปนิรันดร์...!