ยศ...ลาภ...สรรเสริญ

ศารทูล

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
แผนผัง
00101110   110100
00101110   110100
0 คือ ครุ / 1 คือ ลหุ
.................................
๐ โอ้ว่าชิวาตนรชาติ
พิศผาดอนาถใจ
เผินเผินก็เพลินรุจิพิไล
ยศเด่นประดับดล
๐ หลงเหลิงระเริงมนจริต
ตะละกิจะกลั้วกล
หมายแท่นประทับวรสกนธ์
ทิพอาสน์พิลาศเลอ
๐ ป้ายวาทะเปื้อนอริพินาศ
ทุษกราดมิเว้นเกลอ
กลอกกลับสลับกลเสนอ
ทุวิถีวิธีทราม
๐ ได้ลาภ... ก็อาบมธุรรส
ธนลดสิโลภลาม
สรรเสริญ...ก็เพลินรติวิราม
สรสิ้นสิแสบทรวง
๐ เวียนวัฏจักระทุจริต
นิรมิตเล่ห์ลวง
เถิดคามสยามนครสรวง
ภิทนามิช้านาน...
.................................
แด่...
ผู้ใช้สยามประเทศเป็นแหล่งแห่งการกอบโกย...พ่อเฮย
เห็นแก่ประโยชน์ชน ประโยชน์ชาติบ้าง............เถิดนา				
comments powered by Disqus
  • สดายุ

    2 พฤศจิกายน 2550 06:33 น. - comment id 781242

    วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
    
    -1-
    ๐ แว่วเสียงก็เพียง..อุระระรัว
    พิศะตัวก็ต่างตน
    แห่ห้อมตะล่อมสัทะระคน
    นยะล้นพิมลหลาย
    ๐ ขานขับก็ศัพท์ธิระประดิษฐ์
    นิรมิตะมากมาย
    ว่อนวางพยางคะอภิปราย
    ตละฝ่ายประโลมฝัน
    ๐ หวั่นไหวกระไร..สุระประพจน์
    มธุรสะโรมรัน
    หลักการก็ควานและเสาะกระสัน
    อภินันทนาไทย
    ๐ การเมือง ณ เบื้องปุระสยาม
    ขณะทรามละลามนัย
    เสียงสู่ก็รู้มุสะสมัย
    สุตะใด-ประดาเดียว
    ๐ โอ้ทราม..ละลามระยะประเทศ
    พิเราะเลศะกรูเกรียว
    คมคำกระหน่ำ..ฤจะเฉลียว
    ผิวะเขี้ยวจะขบลง
    ๐ พรรณนาประดานยะประดุจ-
    บริสุทธิแผ่วง
    ไหนเลยจะเคยจะละประสงค์
    อุปสงคะแห่งใจ
    
    กลอนแปด
    -2-
    ๐ ฟังเถิดฟัง-เสียงแว่วอันแจ้ว..เจื้อย
    จะรี่เรื่อยแผ่วผ่านดั่งธารไหล
    หวานย่อมพร้อมพร้องพร่ำความอำไพ
    อุดมการณ์ย่อมใส่..อยู่ในคำ
    ๐ มีแนวทางวางไว้..วางให้เลือก
    ทั้งแก่นเปลือก-จับจองทำนองคร่ำ-
    ครวญบอกเจตนาเนือง, ปลดเปลื้องทำ-
    นุใจผู้ชอกช้ำ..ช่วยบำเรอ
    ๐ หว่างมรรคาผ่านวันเคย-บรรจบ
    หอมตระหลบความหวัง, ทุกพลั้งเผลอ
    สุคนธาถ้วนภพ..ที่พบเจอ
    จะเสมอพจนา..ฤๅว่ามี
    ๐ โดยสดับถ้อยฉาบเคลือบภาพพจน์
    ล้วนแต่บทงามสง่าสูงราศี
    โดยตรึกตรองคุณค่าแห่งวาที
    ต่างฤๅ..ลมวาดวี..มาลีล้อม
    ๐ กาลจะฟายฟุ้งฟ่องละอองกลิ่น
    โดยประทิ่นจะผสมเข้ากลมกล่อม
    เกสรหวานลมร่ำให้ด่ำดอม
    จะห่างห้อมหลบเร้นก็เข็ญใจ
    ๐ เมื่อทุกครั้งปี่กลองนั้นก้องเสียง
    จะเรื่อยเรียงทำนองเสียงล่องไหล
    ก็ทุกครั้ง..ลมแต่งไม้แกว่งไกว
    และทุกครั้ง..หวั่นไหว.คือใจคน
    ๐ ชอบจะฟังทำนองการร้องร่ำ
    ที่เขาคอยตอกย้ำ..ซ้ำซ้ำหน
    ชอบเหลือเกินมหกรรมแห่งคำคน
    ดูเถิด..ขวนขวายอยู่ไม่รู้แล้ว
    ๐ ขวนขวายความอยู่ดี..แห่งชีวิต
    โดยลืมคิด..เขารอคอยต่อแถว-
    เข้ากอบกินชาติอยู่...ไม่รู้แกว
    กระไรแวว..ตาเอยไม่เคยจำ
    ๐ เริ่มแล้ว-มโหรี..การสีซอ
    จะดังคลอทำนองการพร้องพร่ำ
    ให้สังคมเชื่องเหลือ..ได้เชื่อคำ
    ที่เวียนซ้ำ..แต่งหวังอีกครั้งคราว
    ๐ จะยินถ้อยสำราก...การลากไส้
    ข้อมูลใหม่, ด่าประนาม, คำสามหาว
    น้ำลายจะท่วมเมืองด้วยเรื่องราว-
    ต่ำช้า, ฉาวโฉ่-วนให้คนยิน
    ๐ มัน-เปลี่ยนพรรคย้ายพวก..เหล่าปลวกหิว
    หมายหอบหิ้วแห่ห้อมเข้าล้อมถิ่น
    ดูเถิด-มากเหลือแสน...ทรัพย์แผ่นดิน-
    ราวประทิ่นกลิ่นพะยอม...ที่หอมล้ำ
    ๐ จะมีหรือ..ภู่ภมรไม่ว่อนเวียน
    หากกระเหี้ยนกระหือหน้า..นั้นคลาคล่ำ
    แค่อ้าปาก..ลิ้นไก่..ก็ไหวนำ
    เวียนเฝ้าย้ำความเย้า..ให้"เขลา"ยอม
    ๐ มีทั้ง"ซ้าย"-บัดซบ..ข้ามศพเพื่อน
    "ขวา"-มือเปื้อนเลือดคน..มาปน-หลอม-
    อุดมการณ์-รวม, แลก..ความแปลกปลอม
    ฮึกเหิมพร้อมพล่านผยอง...จะครองไทย
    ๐ โอ..โอบกอดรักมั่น..เกินกั้นกีด
    รักเกินขีดมาตรวัดจะวัดได้
    หน้าปรุ, ตัวสั้น-เกลือก..กลางเมือกไคล
    คนสูงวัยบทบาทเด็ดขาดนัก
    ๐ เมื่อปี่กลองเลือกตั้งเริ่มดังยั่ว
    ก็โผล่หัวพาดหาง...กันอย่างหนัก
    ผีนายเก่าหยิบฉวย..มาช่วยชัก
    อัปลักษณ์..เหลือล้น..โอ้คนเอย
    ๐ เช่นระฆังกังวานเสียงหวานแว่ว
    หมาก็หอนรับแล้ว..จากแผ่วเผย
    โหยหวนเป็นลำดับ..ก่อนลับเลย
    จึงเปรียบเปรยให้เห็น..ว่าเช่นกัน
  • ศารทูล

    2 พฤศจิกายน 2550 09:53 น. - comment id 781295

    สวัสดีครับท่านสดายุ...
    ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ ที่ท่านแวะมาถึงที่นี่ 1.gif
    ฉันท์นี้ผมแต่งหลังได้อ่าน "หมู - หมา - กา - ไก่" ในบล็อกท่าน 
    ...ดีใจที่ท่านแต่งฉันท์อีกครั้งนะครับ
    ...หาอ่านยากเหลือเกิน ฉันท์จะสูญพันธุ์เสียแล้ว...
  • bananaleaf

    2 พฤศจิกายน 2550 12:12 น. - comment id 781382

    แวะมาอ่านฉันท์ ค่ะ แต่ไม่มีความสามารถ
    ที่จะแต่งได้อย่างนี้เลยเจ้าค่ะ ขอแสดงความชื่นชมอย่างแท้จริง 29.gif36.gif
  • โคลอน

    2 พฤศจิกายน 2550 15:36 น. - comment id 781522

    ง่า...แวะมาอ่าน ฉันท์ นะคะ ถึงมีผังก็ยังแต่งไม่ได้อยู่ดีอ่ะค่ะ...ขอชื่นชมอยู่ห่างๆแระกันนะคะ36.gif
  • White roses

    2 พฤศจิกายน 2550 21:59 น. - comment id 781773

    แวะมาเรียนรู้ค่ะ...เก่งจังเลย....11.gif36.gif
  • ศารทูล

    3 พฤศจิกายน 2550 17:41 น. - comment id 782120

    สวัสดีครับทุกๆ ท่าน ยินดีที่ได้เจอกันนะครับ
    
    คุณ bananaleaf...
    คุณโคลอน..
    และคุณ White roses...
    ขอให้ท่านทั้งสามแต่งฉันท์ได้ในอนาคตอันใกล้นี้นะครับ
    แล้วพวกเรา...จะได้ช่วยกันรักษาฉันท์อันไพเราะไว้
    ไม่ให้สาบสูญไปกับกาลเวลา
    
    1.gif1.gif1.gif1.gif
    
    
    
    สยามมณีฉันท์ ๘
    (ยังไม่เคยแต่งมาก่อนเลยครับ
    เคยเล่นแต่อีทิสัง ...คราวนี้ลองสยามมณีดูครับ
    ถ้าแต่งผิดหรือบกพร่องประการใดก็ขออภัยนะครับ)
    
    ๐ หทัยเทวษประเทศจะล่ม
    สยามถล่มนิคมทลาย
    "ทุชาติ" ผจญ "ทุชน" ขจาย
    อนรรฆวินาศอนาถมนา
    
    ๐ แหละเวียงสวรรค์สิพลันสยบ
    เพราะเหตุประสบกะหายนา
    ลุหิตสมุทระสุดคณา
    เลอะหลั่งอุรามหาบุรินทร์
    
    โอ...ยากกว่าอีทิสังอีกแน่ะ...
    คำมันลงได้ไม่ตรงล็อกยังไงไม่รู้สิครับ
    ใจความเลยแปลกไปกว่าที่ว่าแผนไว้แต่แรกนิดหน่อย 1.gif
  • ศารทูล

    3 พฤศจิกายน 2550 17:43 น. - comment id 782123

    แน่ะ! เจอที่ติแล้ว
    
    สยามมณี ข้างบนนี้...
    สัมผัสคำว่า "นา" ซ้ำกันตั้ง 3 ตัว
    มี มนา ...หายนา ...และ คณา อีกตัวนึง
    
    ...น่าละอายยิ่งนัก 39.gif39.gif39.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน