ทัดจำปีเคลียแก้มยิ้มแกมเศร้า ผ่านเรื่องราวเศร้าสร้อยสุดโศกศัลย์ วันมงคลยิ่งใหญ่เหนือดวงชีวัน ฟ้ารินร่ำหยาดน้ำตามาสังเวย เงียบงันในดวงใจเกินใครจักหยั่งรู้ เทพเฝ้าดูพร้อมน้ำค้างคำกระซิบเอ่ย อย่าเสียใจจนเสียขวัญปล่อยวันเลย ฝึกให้เคยโลกนี้ไม่จีรัง ทุกสิ่งตั้งอยู่แล้วดับไป หมุนวนใหม่ให้มวลมนุษย์มิสิ้นหวัง ดั่งดวงสุริยาฟ้าสว่างให้พลัง ลืมเรื่องราวหนหลังยากย้อนคืน จึ่งเงียบงันในท่ามมายาโศก ธรรมดาโลกพุทธะสอนให้ตื่น ดั่งบัวบานเหนือน้ำจิตงามชื่น ทุกวันคืนการพลัดพรากฝากสอนสัจจธรรม...! .....................
31 ตุลาคม 2550 07:45 น. - comment id 780101
มาเรียนสัจธรรมกับพี่พุดค่ะ^_^
31 ตุลาคม 2550 12:23 น. - comment id 780235
การพบ พราก พลัด ก็คล้ายกับสัจธรรมการ เกิด แก่ เจ็บ ตาย เหมือนกันนะคะ... ต่างกันตรงที่ อย่างแรก อาจจะ จากเป็น อย่างหลัง จากตาย แต่ยังไงการจาก...ก็เป็นแค่จุดเริ่มต้นให้เราได้เรียนรู้จากความสูญเสีย
2 พฤศจิกายน 2550 16:30 น. - comment id 781569
งามค่ะ พี่พุด