พสุธาทอง..ในปองขวัญ..นิรันดร..!

พุด

หอมหอมพรายดวงดอกฝนในคืนฝัน
ให้หวิวหวั่นเงียบงามนิยามเหงา
ได้ยินเพียงเสียงหัวใจเต้นเบาเบา
เพียงตัวเรากับฟ้าหนาวเคล้าแสงเทียน
นั่งนิ่งนิ่งทิ้งตาเศร้าใจมิโศก
รู้ทันโลกสุขทุกข์ฝันแปรเปลี่ยน
ฤดูกาลผ่านมาวันวนเวียน
สอนบทเรียนสัจจธรรมมายา
ฤดูดั่งฤดีมีหนาวร้อน
มีร้าวรอนมีรักร้อยสร้อยเสน่หา
ทุกชีวีต่างมีโซ่กรรมพันธนา
ลิขิตฟ้าพาวนว่ายชดใช้หนี้ชีวิต
สะสมเสบียงบุญบารมี
รอวันที่เพรงพรหมฟ้าลิขิต
สร้างกุศลตราบสิ้นลมหายใจอันน้อยนิด
อธิษฐานจิตตามรอยยุคลบาทพระศาสดา...!

ทอดตานิ่งทิ้งตาโศก ดูสายฝนพรำบางเบา
ในคืนฝันวันฝนริน ราตรีผ่าน 
มานานเนิ่นเกินนับนึก
หาก..
คือสัจจฤดูกาล เวียนวน มาสอนกมล ให้เข้าใจ
ในธรรม ธรรมชาติ 
อันทรงอานุภาพพิสุทธิ์ ศักดิ์สิทธิ์เสมอมา..
ใจดวงเหว่ว้า แสนดื่มด่ำล้ำลึก
ให้รู้สึกในความเหงางามเงียบ สะอาดสงบ
หวังหยาดหยดน้ำฝนทิพย์ 
จัก....
ชุบชูชื่นทุกดวงจิต
ทุกชีวิต..ที่ทุกข์ร้อนในหล้าโลกนี้..
ได้ผ่อนเพลา...
โลกที่สอนให้เราซาบซึ้งถึงมายา..
ว่า...
ไม่เคยมีสรรพสิ่งใดหยุดเคลื่อนไหว...ได้เลย
ไม่เคยมีสิ่งใด จีรัง...ยั่งยืน..
และ..
กับแสงเทียนทองทอทอดลอดไล้
ณ..เบื้องหน้าพระพักตร์พระพุทธ พิสุทธิค่า
ลูกได้แต่สวดมนต์ ภาวนา
ให้ทุกดวงชีวา ชีวี..ใต้ฟ้าไท 
พสุธาธรรมพสุธาทองแห่งผองเรานี้
ได้รู้รักษ์ครรลอง 
รู้ครองความเป็นไทย
ที่มีดวงใจใสเย็นยึดมั่น
ในชาติอิสรา 
ในศาสนาพุทธอันจำรัสพิพัฒน์มงคล
ซื่อตรงจงรักภักดีในองค์พระมหากษัตริย์..
ธ..ผู้ทรงทศพิธราชธรรม
และ
รักวัฒนธรรมวิถี
ประเพณีไทยอันแสนงามเงียบเรียบง่าย...
ใช้ชีวิตอย่างสมถะพอเพียงเพียงพอ
ไปตราบชั่วกาล นานเนานิรันดร์....
.......................

http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song774.html
สี่แผ่นดิน 
คนมี ชีวิตและกายา
ถือ กำเนิดเกิดมา
เป็นหญิง หรือว่าเป็นชาย
ผู้มี พระคุณอันแสนยิ่งใหญ่
กว่า สิ่งใด ก็คือแผ่นดิน
เป็นแดน ที่ให้ชีวา
พึ่งพา อาศัยและอยู่กิน
คุณใด จะเปรียบแผ่นดิน
เอื้อชีวิน จากวันที่เกิด จนตาย
ยามใด ความทุกข์กรายมาเยือน
ทุกข์ใดเล่าจะเหมือน
ความทุกข์เยือน เรือนกาย
หากเรือน ของเรามีทุกข์ กรายใกล้
สุขอย่างไร อย่างไรตัวเรา
ยามดี เราดีตาม
ในยาม มีทุกข์ควรแบ่งเบา
บุญคุณ ยิ่งใหญ่นานเนาว์
หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน
ยามใด ความทุกข์กรายมาเยือน
ทุกข์ใดเล่าจะเหมือน
ความทุกข์เยือน เรือนกาย
หากเรือน ของเรามีทุกข์ กรายใกล้
สุขอย่างไร อย่างไรตัวเรา
ยามดี เราดีตาม
ในยาม มีทุกข์ควรแบ่งเบา
บุญคุณ ยิ่งใหญ่นานเนาว์
หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน
หน้าที่เรา ตอบแทนพระคุณแผ่นดิน...