อันสังคม..ไม่เที่ยงแท้..ของมนุษย์ ไม่เคยหยุด..อยู่นิ่ง..แม้สักหน ใด-ใดนั้นล้วนเกิดขึ้นจากใจคน ใช่ยากดีมีจนเสียเมื่อไร สรรพสิ่งล้วนเป็นอนิจจัง ก้าวพลาดพลั้ง..เพียงไม่ท้อ..ต่อสู้ใหม่ คงไม่นาน..สักวัน..ถึงเส้นชัย ก้าวต่อไป..ด้วยใจแข็ง..แกร่งทะนง ที่พลาดผิด..เพียงข้อคิด..เตือนสติ.. ลดอริ..โมหะ..ที่ลุ่มหลง เพียงเท่านี้..ยึดอยู่ได้..อย่างมั่นคง เจิดจรง..ยืนอยู่ได้..ด้วยพอเพียง
1 ตุลาคม 2550 14:51 น. - comment id 762720
สวัสดียามบ่ายครับ ดีครับจรรโลงใจดี ถ้ามนุษย์ที่เป็นสัตว์ที่ประเสริฐ ลดโลภ โกรธ หลงก็คงดี
1 ตุลาคม 2550 14:55 น. - comment id 762723
โลกนี้ช่างไม่เที่ยงน๊อ เฮ้อ...แป๊บเดียวก็บ่ายอีกแล้ว
1 ตุลาคม 2550 15:28 น. - comment id 762763
เป็นความคิดที่ดีค่ะ พอเพียง..อนิจจา..อนิจจัง.. อย่างที่เขาว่า.... สังขารเป็นเรื่องยุบหนอ กำเนิดเกิดก่อเป็นเรื่องปวดร้าว ชาวดินหรือว่าชาวดาว สิ้นสุดสูเจ้าก็ไอ้ตายคือกัน
1 ตุลาคม 2550 16:02 น. - comment id 762790
สวัสดดีค่ะหมองอิง ความเที่ยงแท้คือความไม่แน่นอน แน่ที่สุดเนาะ
1 ตุลาคม 2550 16:15 น. - comment id 762801
ความไม่เที่ยง อยู่ใน ใจมนุษย์ ที่ไม่หยุด อยู่นิ่ง เป็นสิ่งดี เร่งขวนขวาย ต่อสู้ กันเต็มที่ จะไม่มี ความจน อีกต่อไป
1 ตุลาคม 2550 16:31 น. - comment id 762815
คุณ Sonax0651 ดีใจจังที่แวะมาทักทาย.. ขอบคุณที่มาอยู่เป็นเพื่อน.. มามะ...เรามาเป็นเพื่อนกันนะ..
1 ตุลาคม 2550 16:32 น. - comment id 762817
............. คุณคนบนเกาะ ............ นั่นอ่ะดิ่.... อย่างที่ว่าแหละ.. แป็บเดียว.. บ่ายซะงั้น!...... เน๊อะ! .....
1 ตุลาคม 2550 16:34 น. - comment id 762820
คุณยาแก้ปวดก็แวะมาด้วยเหรอคะ.. อ่านกลอนของคุณยาแก้ปวดแล้ว..ชอบมากค่ะ.. ทักทายกันหน่อยนะ.. สวัสดีค่ะ.. ทำอะไรอยู่เอ่ย? .....
1 ตุลาคม 2550 16:36 น. - comment id 762823
หวัดดี..คุณกชมวรรณ... ทักทายยามบ่าย ๆ เย็น ๆ ค่ะ ดีใจค่ะ..ที่แวะมาทักทายกัน.. มาบ่อย ๆ นะเจ้าคะ..
1 ตุลาคม 2550 16:38 น. - comment id 762826
สวัสดีค่ะ.. คุณพี่ก่องกิก ดีจัง.. พี่ชายแวะมาคุยกับเราด้วย.. แวะมาบ่อย ๆ นะคะ ยิ่งบ่อยเท่าไหร่ยิ่งดี.. น้องฉาวคนนี้ (เหงา ๆ ) .........
1 ตุลาคม 2550 16:55 น. - comment id 762852
ให้ข้อคิดดีจ๊ะ...
1 ตุลาคม 2550 17:02 น. - comment id 762862
http://www.thaigoodview.com/library/teachershow/lopburi/jakket_p/art1/art/DSC00907.jpg หวัดดีจ้า..โคลอน.. เป็นไงมั่งเอ่ย.. คิดถึงจังเยย... ทานข้าวยัง...?
1 ตุลาคม 2550 17:03 น. - comment id 762864
อารายกานนี่... กะจะโพสต์รูปภาพลงสักกะหน่อย.. ไหงเป็นงี้ไปได้.. ช่วยบอกหน่อยสิคะ.. ใครก็ได้ช่วยที..
1 ตุลาคม 2550 17:06 น. - comment id 762865
เงงค่ะเงง .... โพสต์ภาพไม่ลงทำไงดี..
1 ตุลาคม 2550 17:19 น. - comment id 762869
หมอนอิงขา... อย่าพึ่งปลงสังขาร อีกไม่นานเพื่อนพ้องต้องถามหา ขาดหมอนอิงทุกสิ่งต้องโรยรา โปรดจงมาสานฝันกันต่อไป
1 ตุลาคม 2550 17:48 น. - comment id 762894
ดีจ้า หมองอิง...สบายดีจ๊ะ ยังไม่ได้หม่ำรัยเลย หิวๆ...แวะมาฝากกระทู้แนะนำวิธีลงรูปในเวบนะจ๊ะ...ไปอ่านโลด http://www.thaipoem.com/forever/ipage/board5429.html
1 ตุลาคม 2550 17:55 น. - comment id 762899
ไม่มีสิ่งใดจีรังยั่งยืนค่ะ เปลี่ยนแปลงตามกาลเวลา และสิ่งที่มากระทบค่ะ อย่าเพิ่งท้อนะคะ สู้ๆๆค่ะ
1 ตุลาคม 2550 18:31 น. - comment id 762932
กินอยู่อย่างพอเพียง.. ใช้ชีวิตแบบพอเพียง เท่านี้ความสุขก็อยู่ใกล้ๆ เราแล้วคะ
1 ตุลาคม 2550 23:51 น. - comment id 763105
ไม่มีอะไรไม่เที่ยงแม้แต่ร่างกายเราคะ แวะมาทักทายยามดึกคะ
2 ตุลาคม 2550 03:10 น. - comment id 763156
เยี่ยม เยี่ยม..... ในสังคมแห่งมวลมนุษย ไม่เคยหยุดไขว้คว้าในสรรเสริญ อีกลาภยศ มีมากกองเนิน แต่สุดท้ายก็เดินทางสู่ความตาย....
2 ตุลาคม 2550 03:12 น. - comment id 763157
เยี่ยม เยี่ยม..... ในสังคม แห่งมวล เหล่ามนุษย์ ไม่เคยหยุดไขว้คว้าในสรรเสริญ อีกลาภยศ มากมาย กองพะเนิน แต่สุดท้าย ก็เดินทาง สู่ความตาย.... (ผิดบ้าง ตกบ้างเยอะไปนิด ขออภัยๆ)
2 ตุลาคม 2550 16:43 น. - comment id 763641
แวะมาอ่านกลอนครับ สบายดีนะครับ ว่างๆจะแวะมาอีกนะครับ