แลลอดกิ่งจำปีไหวระบัด ฟ้าเริ่มชัดเสียงไก่ขันประชันเสียง นกเริ่มร้องระงมปลุกจากเตียง ดั่งวิมานเวียงไพรพฤกษ์พงพนา งามฟ้าเรื่อเรืองแสงสร้างแรงหวัง เติมพลังสู้วันใหม่กับแสงฟ้า โลกสอนสัจจธรรมให้เราทุกดวงชีวา อย่ารอท่าเพียรสร้างงามนิยามใจ ทุกนาทีลมหายใจช่างแสนสั้น อย่าเพียงฝันสะสมบุญจากใจใส เป็นเสบียงยามเรานี้ละโลกไป งามดวงใจใครเล่ารู้เคียงคู่ธรรม เกี่ยวก้อยร้อยความดีสละออก เลิกช้ำชอกเพียงเมตตาระรินร่ำ ดั่งสายฝนพร่างพสุธาคอยพรมพรำ พลีน้ำใจน้ำคำดั่งน้ำค้างสร้างโลกงาม......
พุด 28 ก.ย. 2550 11:41 น. - ID 107774 
1266
3
0
28 กันยายน 2550 11:49 น. - comment id 761248
สวัสดีครับมาคนแรก ดีใจจัง เสียงขลุ่ยเพราะครับ กลอนก็เพราะเช่นกัน http://www.thaiontario.com/photos/albums/userpics/10004/lakeM113.jpg
28 กันยายน 2550 12:19 น. - comment id 761278
ยามเช้า งามสดใส เปรียบประดุจเด็กแรกเกิด น่ารักน่าชัง มีความหวัง แต่พอถึงยามเย็นฟ้าสลัว หม่นเศร้า ยามอาทิตย์อัสดง ดุจชีวิตใกล้ปลิดปลิว เป็นธรรมดาโลก หากเปลี่ยนมุมมองชีวิต ว่ายามอาทิตย์อัสดงก็งามบรรเจิดเช่นกัน เพราะเพาะบ่มความรู้ในโลกมาเพียงพอแล้ว สุขสงบ เข้าใจ ตกตะกอนสู่การบรรลุในธรรมชาติ เป็นเช่นนั้นเอง พรุ่งนี้จะเกิดชีวิตใหม่ ในโลกที่เปลี่ยนไป สู่การเรียนรู้และภารกิจที่อยากเรียนรู้ต่อไป ไม่มีที่สิ้นสุด จนถึงที่สุดแห่งการเรียนรู้ คือกลัวทุกข์ ไม่อยากจะเกิดอีก เรียก ที่สุดแห่งทุกข์ ณ วันนั้น จะเป็นอาทิตย์อัสดงในชาติสุดท้าย...สู่แดนแสนสงบ ตลอดกาล
28 กันยายน 2550 13:33 น. - comment id 761325
28 กันยายน 2550 13:49 น. - comment id 761335
...ภาพสวยมากค่ะ ..เหมือนกับเป็นหยดทิพย์ให้หัวใจชุ่มฉ่ำ.
28 กันยายน 2550 15:35 น. - comment id 761418
ดีค่ะ แวะมาอ่านกลอนค่ะ
28 กันยายน 2550 16:02 น. - comment id 761457
29 กันยายน 2550 12:28 น. - comment id 761819
กลอนยังคงไพเราะ .. ได้อารมร์กลอน ..และเป็นอารมณ์กลอนในแบบพี่พุดเสมอนะครับ แวะมาทักทาย.. พี่พุดสบายดีนะครับ อาร์.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
