เมื่อลืมตาพบโลกที่โศกเศร้า เกิดมาเฝ้าครุ่นคิดพิศวง มีสิ่งใดให้ลึกซึ้งถึงไม่ปลง มิมั่นคงหลงไหลในโลกีย์ อันตัวตนหมองหม่นเพื่อทนเฝ้า โลกใบเก่าใครเล่าพรากไปจากฝัน เฝ้าดูแลห่วงหามาช้านาน เหลือวันวานคอยย้ำให้กล้ำกลืน เหนื่อยบ้างไหมกับสิ่งนี้ที่เป็นอยู่ สิ่งที่ดูค่อยเลือนลางมาจางหาย เมื่อเข้ามาย่อมมีวันผันผ่านไป หยุดแบกรับมันไว้ให้ปล่อยวาง....... ขออภัย....ผมแต่งสดครับ พันธศักดิ์ อนุมาตย์