ทางสายโศก...!

พุด

ได้ยินเสียงสายฝนหล่นลาในคืนหนาว
พร่างสายพราวรับระทมตรมครวญคร่ำ
มากมนุษย์เวียนว่ายวิบากกรรม
ระทมร่ำรับผัสสะทุกข์ ยากหยุดใจ
ลองคิดใหม่ดีไหมเล่าที่รัก
งดงามนักเกิดมาพบพระรัตนตรัยไสว
มาเรียนรู้เพาะบ่มอัญมณีใจ
เพียรพาไปสู่ทางสายว่างกระจ่างงาม
ไม่มีตัวไม่มีตนไม่มีทุกข์
ใครร้ายรุกสร้างเศร้าเฝ้าเหยียดหยาม
ดั่งบัวบานชูช่อยังงดงาม
คือนิยามงามเหนือโลกสิ้นโศกใด
เห็นทุกข์จากการพลัดพรากจากสิ่งรัก
ซึ้งประจักษ์ทางธรรมอันไสว
สลัดทุกข์สลัดเศร้าเหน็บหนาวใจ
สว่างใจลาทางสายโศกโลกมายา..นิรันดร์..!


http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song820.html
ใครสักคน 
หากในชีวิต
ของคน หนึ่งคน
ต้องการคนรัก
และคน เอา ใจใส่
แต่ในความรัก
ที่ให้เธอ จน หมดใจ
กลับมีเพียงฉัน
ในความ อ้างว้าง
เมื่อ เวลาเปลี่ยนไป
ใจ เธอก็เปลี่ยนแปลง
เหมือน คนหมดเรี่ยวแรง
เมื่อรู้ ว่าเธอเป็นอื่น
รัก เธอก็ไม่ซึ้ง
เมื่อเธอ ไม่ ต้องการ
รู้ไหมมันทรมาน
จะ มี บ้าง ไหมใครสักคน
สักครั้งให้เดิน ผ่าน เข้ามา
คลายความเจ็บช้ำ
ที่ยังเกาะกิน หัวใจ
เติมความสดใส
และความอบอุ่น ในหัวใจ
จะ มี บ้าง ไหมใครสักคน
ที่พร้อมจะเดิน
ฟันฝ่ากันไป ทุกทาง
เป็นกำลังใจ
และเป็นแสง สว่าง
ในคืนและวัน ที่โหดร้าย
ก็ในชีวิต
ของคน เพียง หนึ่งคน
ต้องการคนรัก
และคน เอา ใจใส่
เฝ้าคอยดูแล
และคน คอย ห่วงใย
จะมีไหมใคร สักคน
  
จะ มี บ้าง ไหมใครสักคน
ที่พร้อมจะเดิน
ฟันฝ่ากันไป ทุกทาง
เป็นกำลังใจ
และเป็นแสง สว่าง
ในคืนและวัน ที่โหดร้าย
ก็ในชีวิต
ของคน เพียง หนึ่งคน
ต้องการคนรัก
และคน เอา ใจใส่
เฝ้าคอยดูแล
และคน คอย ห่วงใย
จะมีไหมใคร สักคน...