ท่ามกลางสายลมที่เยือกเย็น...กับอวลไอละอองฝน ....ซุกตัวอยู่ในโพรงไม้อบอุ่น..... ปีกบางขาดวิ่น....ด้วยฝ่าไอฝนแห่งความอ้างว้าง..... ร่างไร้วิญญานสงบนิ่ง....ปลอดสิ้นทุกสิ่งแล้ว.. ...จงหลับเถิดผู้มาเยือน...ขอบคุณสำหรับความสุข... ..ที่เธอร่ายรำให้ฉันดู...ผีเสื้อปีกบาง..ฉันไม่มีอะไรจะมอบให้.. เป็นของกำนัล..นอกจาก..ดอกหญ้าสีขาวเล็กเล็ก..ช่อนี้เท่านั้น.. ด้วยความอาลัยรักต่อเธอ...." ผี้สื้อในฤดูฝน " ทิพย์โนราห์ พันดาว