วิมานธารารอท่ามวลมนุษย์ ให้โศกสุดระทมตรมเกินฝัน หากไม่รักษ์โลกย์ทะนุถนอมกัน จะเช่นนั้นไม่นานช้าฟ้าดินดล สุดขอบฟ้าคือสายธาราธารน้ำเชี่ยว หมุนวนเกรียวกลืนชีวิตอันสับสน มากมนุษย์ล้มหายท่ามวังวน กลางคลื่นลมพายุร้ายหมายกลืนกิน คือพิโรธสอนสั่งหยุดฟังไหม มืดบอดใจพาให้มลายสิ้น ธรรมชาติงาม ต้นไม้ บ้านพังภิณฑ์ วิปโยคสิ้นทั่วโลกาฟ้าสะเทือน สัจจธรรมก่อนสิ้นแผ่นดินสุข ระทมทุกข์ใดเล่าเสมอเสมือน สิ้นนิรันดร์รักสรรพชีวิตเคยแย้มเยือน ขวัญฝากเตือนทุกดวงชีวา..อย่าสายเกิน..! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song2463.html บัลลังก์เมฆ แผ่นฟ้าเบื้องบน กว้างไกลสุด สายตา เมฆขาวบนฟ้า นุ่มนวล และ สวยงาม เฝ้ามองเมฆนั้น ล่องลอยไปบน ฟ้า คราม งาม ดั่ง ฝัน ใฝ่ ไขว่คว้าเท่าไร ต้องการจะได้มา เมฆสวยบนฟ้า อยากนำมา ชื่นชม แต่แล้วเมฆนั้น กลับลอยไปตาม สาย ลม จาง และ เลือน หาย เหมือนฝันเลือนลาง เคว้งคว้างลอยไป ไม่เหลืออะไร สัก อย่าง ที่ทุ่มเทไป คืนมาเพียงความ ว่าง เปล่า เหมือนฝันเลือนลาง เคว้งคว้างลอยไป ทิ้งไว้เพียงควัน บาง เบา ที่เห็นเป็นจริง มันเป็นแค่เพียง มา ยา เหนื่อยล้าอ่อนแรง กับความจริง ที่เป็น ว่ารักที่เห็น ที่เคยไขว่คว้ามัน สุดท้ายความรัก กลับกลายเป็นเพียง แค่ควัน จาง และ เลือน หาย...
พุด 21 ส.ค. 2550 09:47 น. - ID 106256 
6897
8
0
21 สิงหาคม 2550 10:23 น. - comment id 741692
ตำนาน ฟ้าแลบ ฟ้าร้อง ฟ้าผ่า คนทางประเทศตะวันออก เช่น ประเทศอินเดีย จีน ประเทศในแหลมอินโดจีน รวมทั้งคนไทยมีความเชื่อกันว่า เมื่อใดที่ฝนตกฟ้าคะนอง ฟ้าแลบเป็นประกายเจิดจ้า ตามด้วยเสียงฟ้าร้องสะเทือนไปทั้งแผ่นดิน และบางครั้งฟ้าก็ผ่าลงมาดังสนั่นหวั่นไหว ถูกอะไรก็พังพินาศ ไหม้เป็นจุล ไม่ว่าคนหรือสัตว์ โดนฟ้าผ่าก็ตายทันที ปรากฏการที่กล่าวมานี้ คนชาวอาเซียเชื่อกันว่า เกิดจากอำนาจ แก้ววิเศษของนางฟ้าเมขลา และขวานวิเศษของอสูรเทพรามสูร ดังรายละเอียดของเรื่องว่าไว้ดังนี้
เมขลา เป็นเทพธิดาผู้รักษาน่านน้ำ และนางผู้ถือดวงแก้วล่อให้รามสูรขว้างขวานทำให้เกิดฟ้าแลบและฟ้าร้อง (ดูรามสูรด้วย) นิยายพื้นบ้านของไทยยกเรื่องฟ้าคะนองขึ้นมาเล่าว่า นางเมขลาหรือมณีเมขลามีดวงแก้วประจำตัว รามสูรพอใจในดวงแก้วและความงามของเมขลา จึงเที่ยววิ่งไล่จับนาง เมื่อจับไม่ทันก็ใช้ขวานขว้าง แต่ไม่ถูก เพราะเมขลาใช้แก้วล่อจนเป็นฟ้าแลบ แสงแก้วทำให้ตารามสูรมัวจึงขว้างขวานไม่ถูก
เรื่องเมขลารามสูรนี้ในวรรณคดีเก่า ๆ เช่น เฉลิมไตรภพ ว่า มีพระยามังกรการตนหนึ่งอมแก้วไว้เสมอ จะไปไหนก็เอาดวงแก้วทูนศีรษะไว้ มังกรการได้แปลงเป็นเทวดาไปสมสู่กับนางฟ้ามีบุตรีชื่อ เมขลา เมื่อเจริญวัยขึ้นมีความงามยิ่ง มังกรการได้นำบุตรีและดวงแก้วไปมอบแก่พระอิศวร ครั้งหนึ่งเมขลาได้ขโมยดวงแก้ววิเศษนั้นไป ราหูผู้มีครึ่งตัวเพราะถูกจักรพระนารายณ์เมื่อครั้งแปลงเป็นเทวดาไปดื่มน้ำอมฤต ได้อาสาไปจับเมขลา และได้ชวนรามสูรผู้เพื่อนไปด้วย รามสูรได้ขว้างขวานจนกลายเป็นฟ้าลั่น
เรื่องรามสูรเมขลาในวรรณคดีสันสกฤตไม่มี แต่ในรามเกียรติ์กล่าวถึงรามสูร (เพี้ยนมาจากปรศุราม) ว่าเป็นอสูรเทพบุตร มีขวานเพชร ในเทศกาลวสันต์ เทวดาและอัปสรเล่นจับระบำกัน รามสูรเจ้าไปไขว่คว้านางอัปสร และไล่ตามนางเมขลาไปพบพระอรชุน ได้ท้ารบกัน รามสูรจับอรชุนสองขาฟาดเหลี่ยมพระสุเมรุตาย นางเมขลาฝ่ายบาลีนั้นว่ามีหน้าที่รักษาน่านน้ำมหาสมุทร คอยช่วยเหลือผู้มีบุญที่ตกน้ำ เช่น ช่วยพระชนกและพระสมุทรโฆษ เมขลาของอินเดียมีคำว่ามณีอยู่ด้วยรวมเป็นมณีเมขลา จึงรวมเป็นองค์เดียวกับเมขลาที่ถือแก้วในนิยายพื้นบ้านไทย
21 สิงหาคม 2550 11:00 น. - comment id 741710
สวัสดีค่ะพี่พุด บัวคิดถึงพี่ค่ะ บัวเรยเข้ามาอ่านคำที่พี่ฝากให้น้องๆได้อ่าน เพื่อน้องๆจะได้มีความสุขในการนำคำที่พี่ฝากไว้มาปฏิบัติขอบคุณในความเมตตาที่พี่มีต่อน้องๆค่ะ ถึงบัวจะมาจากโคลนตม บัวก็ยังมีโอกาสได้มาสัมผัสพี่พุดค่ะ นับว่าบัวยังโชคดีมากมาย รักค่ะพี่พุด ดอกบัว
21 สิงหาคม 2550 11:13 น. - comment id 741720
ดอกข้าวหอม
ดอกบัวงาม
แด่น้องดอกข้าหอมดอกบัวงาม ในท่ามมายาโลกย์โศกสุขนี้ค่ะ รักปรารถนาดีนะคะน้องรัก พี่พุดไพร
21 สิงหาคม 2550 11:22 น. - comment id 741724
ดีค่ะพี่พุด อ่านแล้วได้ความรู้เพิ่มเติม เยอะแยะเลยค่ะ ขอบคุณที่นำกลอนดีๆมาลงให้ได้อ่านกันนค่ะ
21 สิงหาคม 2550 11:37 น. - comment id 741735
แวะมาบ้านนี้ต้องมีอะไรติดใจกลับทุกครั้งค่ะ วันนี้เลยเอารูปเล็กๆ มาฝากบ้าง
21 สิงหาคม 2550 11:53 น. - comment id 741750
แวะมาส่งข่าวพี่พุดนะคะ ดอกข้าวสบายดีค่ะ แต่ไม่ค่อยว่างมาทักทายพี่พุดค่ะ
21 สิงหาคม 2550 11:56 น. - comment id 741760
มาเยี่ยมครับ วันก่อนเข้าชื่นชม บัวบูชา มาแล้ว คงจะเป็นจริงในอีกสักสองสามรุ่นคน ที่น้ำจะท่วมเมือง เมื่ออาทิตย์ก่อน ได้ไปดู วัดขุนสมุทราวาส อยู่ปากอ่าวแม่น้ำเจ้าพระยา โบสถ์กำลังจะจมน้ำทะเล พระเล่าว่า เมื่อก่อนไม่กี่ปีมานี้ โบสถ์อยู่หลังวัด และหน้าวัดไปอีกสองกิโลเมตรเป็นชุมชนหมู่บ้านใหญ่ เดี๋ยวนี้ที่ดินบ้านหายไปหมด วัดก็หายไปเหลือโบสถ์กั้นเขื่อนกันไว้เต็มความสามารถของชาวบ้านเป็นเกาะ มีกุฏิพระอยู่สองสามหลังถัดจากโบสถ์เข้าไปก็เป็นชายโคลนอีกกิโลเมตรกว่าทำสะพานเดินมาวัด ยืนหน้าวัดเห็นแต่คลื่นซัดเข้ามา ไกลลิบ ๆ เห็นเสาไฟฟ้าปักอยู่ในทะเลเป็นแถวแสดงชัดว่าเคยเป็นชุมชนที่รุ่งเรือง ได้คุยกับขาวบ้านที่อยู่หลังวัดเขาบอกว่าย้ายบ้านมาห้าหกครั้งแล้วร่นเข้าไปเรื่อย ๆ ที่ย้ายถิ่นฐานไปที่อื่นมากมายนัก คิดว่าอีกสักร้อยปีคงร่นถึงกรุงเทพฯแน่ อิอิ
21 สิงหาคม 2550 12:43 น. - comment id 741817
แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ..
21 สิงหาคม 2550 15:10 น. - comment id 741920
เยี่ยมค่ะสุดยอดมากเลย
21 สิงหาคม 2550 16:43 น. - comment id 741999
ยอดเยี่ยมครับพี่พุด ได้ความรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับตำนานด้วยครับ
21 สิงหาคม 2550 20:33 น. - comment id 742154
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายนะคะ ให้ความรู้ที่มีน้อยนิดได้กลับมาเพิ่มเติม ขอเก็บงานให้หลานๆ ได้อ่านนะค่ะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ...บาย
22 สิงหาคม 2550 12:24 น. - comment id 742438
สวัสดีค่ะพี่พุด เอมเคยอ่านเรื่องเกี่ยวนางมณีเมขลา สมัยอยู่ประถม จำได้ว่าเป็นหนังสืออ่านนอกเวลาเรียน เล่มนึงที่เอมชอบมากพอพอกับเรื่องนกกระจาบ เลยค่ะ ( ถ้าจำชื่อไม่ผิดนะคะ )
28 ธันวาคม 2550 09:33 น. - comment id 805158
ใครมีกลอนเมขลารามสูรบ้าง อย่างที่ เมื่อนั้นเมขลามาลาศรี อะไรประมาณนี้อาจเป็นภาษาไทยสมัยปี 2526ประมาณนี้ รบกวนส่งเข้าmail ให้ด้วยขอบคุณครับ
9 กันยายน 2553 16:55 น. - comment id 1155173
อ่านแล้วสนุกมากเลยค่ะแจน
3 กรกฎาคม 2554 19:44 น. - comment id 1201556
เยี่ยมมากครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
