http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3573.html บทเพลง*ทำด้วยหัวใจ* สยาม..สแควร์ยามย่ำค่ำ กับสภาพแวดล้อมรถราฝุ่นควัน และ กับสภาพผู้คนสับสนอลหม่าน ปานกันกับนกกามดปลวก ที่คงรอคืนหลังกลับรัง..วุ่นวาย.. คลับคล้ายละครเวทีชีวีชีวิต.. ลิขิตพรหมบันดาลก็มิปาน ใจดวงรานดวงร้าวดวงเศร้า กำลังติดปีกใจ ที่กำลังไหวครวญหวนไห้อาลัยนี้ ให้มีอิสรา ให้หนีโลกย์โศกสุขทุกข์ทนหม่นหมองเหว่ว้า ที่เฝ้าครองร่างใจ เพียงราวหนึ่งในผู้ชม..กระนั้น.. เพียงนาที...ก่อนหน้านี้ไม่นาน ปราย..นั่งนิ่งเงียบงัน กับ.. คำลางดงาม หากแสนโหดร้ายประหัตประหารใจ จากผู้ชายที่ราวกับเทพบุตรเมื่อวันวาน แต่กลายกลับเป็นซาตานในวันนี้ในร่างคน เธอ..ยิ้มสงบเมื่อเขาพูดจบ ด้วยคำว่า ลาก่อน และ แค่หวังว่าสายสัมพันธ์เสน่หา.. จักมีค่า กลายกลับ..เหลือเพียงแค่คำว่าเพื่อน... อย่าหมายเหมือนเสมอเมื่อก่อนเก่า ที่จักมีเพียงความเป็นเรา เป็นเงาใจกันและกัน... เพื่อปันพลี เพื่อปันดี.. อย่าพักหวัง จักได้ครองร่างรักแลกรสพิสวาท มาดหมายเป็นคู่.. ทุกภพทุกชาติ..ต่อไปอีกเลย..! ปราย..มิได้ร้องไห้.. คล้ายดั่ง.. ที่เขาคนดีเคยสบประมาทวาดหวัง จักให้เห็นเป็นเช่นฉะนั้นเหมือนเมื่อวันก่อนเช่นฉะนี้ เธอ..ไม่มีน้ำตา หลังเพียร..ผ่านพ้นสมาธิภาวนา มีปัญญา มีดวงตาเห็นทุกข์เห็นธรรม เห็น.. *ความเป็นเช่นนั้นเอง* แห่งเพรงกรรมกิเลสน่าเวทนา แห่งมวลมนุษย์.. อันจิตยากสุดแท้จักหยั่งถึงได้ ปราย... ฝึกจิตดวงใส ใจดวงงาม ดวงดีนี้ ให้พร้อมพลี ที่จักหนีพ้น..หนี้รักวิบากกรรม ให้พลัน *การพบจากพรากลา..* เป็นเรื่องธรรมดาๆมานานแล้ว ราว แว่วเสียงเตือนจากบุญบารมีภายใน.. ใจของตัวเอง.. ปราย.. กำลังค้นหาคำตอบ.. และ.. พบว่า เวลาที่รอท่า จะหลีกลี้จากเมืองหลวงคนลวง ใกล้เข้ามาทุกขณะแล้ว จนถึงวันนี้ วันที่เทพในร่างคน ได้เปิดดวงตามืดมนมืดบอด ให้.. ได้พบสวรรค์ ได้ฝันไกล ได้ปลดปล่อยพันธนาใจ ให้หลุดพ้นเสียที จากหนาวปรารถนารักนี้ ที่แค่สุขสมเพียงเปลือกนอกหลอกลวง ให้หลงลมติดตม จมอยู่ในบ่วงมารมายา... ที่กว่าจะ ค้นพบก็แทบจบชีวิต ไปตามวังวนกลกาม... ไม่ว่า... จักเรียกให้งดงามในนิยามไหนทั้งสิ้น จะรักแท้ รักนิรันดร์ รักมั่นคง รักซื่อตรง รักสัตย์ซื่อ ก็คือทุกข์ ทั้งสิ้นทั้งปวง พาให้หึงหวงห่วงหา ดั่งสายโซ่กรรมมายาพารัดรึงตอกตรึง ราวทาสชีวาชีวิต อันแสนสั้นนิดหนึ่งน้อยนี้..ก็มิปาน.. และ.. นั่นคือเหตุแห่งทุกข์ ที่รานรุก ให้เนื้อนวลใจได้เห็นธรรม ก่อน.. จะตัดสินใจหันหลังลาจากฟ้าเมือง มา.... สร้างกระท่อมริมเชิงเขา ประเทืองประทับใจ ประโลมใจ เพื่อนอนดูฟ้าชนบทสวยใส กระจ่างสว่างไสวด้วยปุยฝ้ายแห่งมวลเมฆ ราว.. เสกสายแสนหวานหว่านคลี่คลุม เคลียเทือกเขามิให้เหงาใจ.. ตลอดทุกฤดูกาล และ.. ให้ฤดีรานระกำ ได้เลิกช้ำตรม ด้วยการได้เพาะบ่มจิต ให้เรียนรู้โลกชีวิต...ด้วยธรรม ธรรมชาติ ที่.... แสนบริสุทธิ์สว่างสะอาด สงบ สยบสรรพสิ่ง มิให้จิตไหวประวิง รู้วางนิ่งต่อทุกข์ผัสสะ ให้ใจได้โชติช่วงดั่งดวงแก้วแววดาว ระดะพรายพราวพร่าง สุกใสกระจ่างในว่ายเวิ้งวัน อันจักเป็นอนันตกาลรักนิรันดร์ แห่งความว่างวาง... มิตกในหลุมพรางแห่งวิบากใดวิบากใจ อีกต่อไปเลยแล้ว และ.. นี่คือ..ชีวิตของปราย ที่หมายเลือกเดินเดียวดาย...ลำพัง สู่ฝั่งฝัน อันคือ..ความเป็นสวรรค์ปิติเกษมบุญ.. รายรอบด้วยกรุ่นกลิ่นแห่งดวงดอกไม้ชายเขา ทะเลสาบสะท้อนเงาแดดสีเงินระยิบระยับ และ.. กับความอิ่มเอมดื่มด่ำล้ำลึก ในรู้สึก ในเส้นทางสายธรรม ที่.. เธอแค่ยัง..วาดหวัง จัก..โอบเอื้อเผื่อแผ่เมตตาแบ่งปัน แก่ทุกผองชนบนแดนดินแห่งสยามงามฝันนี้ ที่ยังมีดินดีอุดม ยังมีสายลม แสนสะอ้าน ยังมีสายธารไหลระริน ยังมี.. มวลกลิ่นกรุ่นละมุนละไม จากปวงเกสรดวงดอกไม้ไพรดอกไม้ป่า ดอกไม้ฟ้าดอกไม้เมืองอมร ยังมีไฟฟอน... จากสายแสงสุริยา ที่รอท่าหมุนวนมาให้ทุกผู้คน ได้เริ่มต้นใหม่อย่างไม่มีวันสายเกิน... และ.. ณ..ผืนดิน แห่งนี้ที่มีนามว่าไท ที่ยังคงมี.. ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ ธ ผู้ทรงทศพิธราชธรรมอันยิ่งใหญ่ เปรียบประดุจดั่ง.. สายใยสายใจร้อยรัดดวงใจ ไทยทั้งชาติได้เรียน รู้คำว่าอิสระ ประชาธิปไตย ได้ภาคภูมิ ที่ได้เกิดมาบนผืนดินนี้ที่แสนสุขสงบร่มเย็น มา..อย่างช้านาน และ ขึ้นอยู่กับเราทุกลูกหลานเหลนโหลน จัก.. รู้รักสามัคคี..รักษาไว้ได้ฤาไม่... ในที่สุด... ............................. ติดตามตอนต่อไปค่ะ... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3573.html ไม่มีเหตุผล ไม่ขออธิบาย ใดใด ขอเพียงบอกเธอ ว่าฉันนั้นจริงใจ กับสิ่งที่ฉันทำ ให้เธอ แม้ต้องจากกัน พร้อมความช้ำใจ ที่เจอ เหลือเพียงอย่างเดียว ที่ฉันจะขอเธอ ก่อนเธอนั้นเดิน จากไป โปรดถามฉันสักคำ ก่อน ว่าฉันทำเช่นนั้น ทำไม อาจดูไร้ค่า ไม่มีความหมายใด กับสิ่งที่ฉันทำ ทุกอย่าง แต่ฉันทำด้วยหัวใจ แหละความรู้สึก ที่ความรัก คอยสั่ง โปรดรับฟังด้วยหัวใจ โปรดฟังทุกอย่าง อย่างคนที่มีรัก แล้วเธอ จะเข้าใจ โปรดถามฉันสักคำ ก่อน ว่าฉันทำเช่นนั้น ทำไม อาจดูไร้ค่า ไม่มีความหมายใด กับสิ่งที่ฉันทำ ทุกอย่าง แต่ฉันทำด้วยหัวใจ แหละความรู้สึก ที่ความรัก คอยสั่ง โปรดรับฟังด้วยหัวใจ โปรดฟังทุกอย่าง อย่างคนที่มีรัก แล้วเธอ จะเข้าใจ...
พุด 5 ส.ค. 2550 21:40 น. - ID 105713 
1365
2
0
5 สิงหาคม 2550 22:41 น. - comment id 734138
......ตั๊บแก......ที่ 1ๆๆๆๆๆๆๆ ...... พี่พุดสบายดีนะคะ แวะทักทายค่ะ ......
6 สิงหาคม 2550 11:45 น. - comment id 734354
สบายดีหรือเปล่า คบกับเขาแล้วเป็นไงบ้าง เรือนหอสร้างเสร็จหรือยัง วางแผนแต่งกันวันไหน พักผ่อนบ้างนะ หน้าตาเธอดูซูปไป
เอาเพลงมาฝาก ที่เหลือไปหาฟังเองนะครับ
6 สิงหาคม 2550 16:38 น. - comment id 734564
หน้าส่วนตัว
สวัสดีค่ะพี่พุด
หลายสิ่งหลายอย่างกระต่ายพยายามเหลือเกินที่จะดำรงรักษาไว้ไม่ว่านำธรรมมะเข้ามาสู่ประชาชน
จะมีโครงการพระธรรมทูตมาเผยแพร่พุทธศาสนาค่ะในวันที่8สิงหาคมนี้ตอนนี้เด็กๆสนใจกระต่ายพยายามนำเข้าวัดทั้งผู้เฒ่าผู้แก่ดีใจมากที่จะได้ไปทำบุญร่วมกันแล้วจะเอาบุญมาฝากค่ะ...พี่สาวคนดี...
ด้วยความเคารพรักเสมอ
6 สิงหาคม 2550 17:15 น. - comment id 734590
กะไปเที่ยวซะหน่อย ดันไม่ได้ไปซะนี่ เลยมานั่งแต่งกลอน และอ่านกลอนของพี่พุด หายไปนานเลยนะครับ เอ๊ะผมหายหรือพี่พุดหายกันแน่ เอาเป็นว่ามาบ่อยๆนะครับ ผมว่างจะมาอ่านเสมอๆ พี่รัก
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
