ความเป็นพระ คือจิตพราก จากกิเลส รู้สังเกต ไม่ประมาท ฉลาดเฉลียว สำรวมระวัง รักษาใจ ไปท่าเดียว เพื่อหลีกเลี้ยว ภัยทั้งสาม ไม่ตามตอม จากเรื่องกิน เรื่องกาม และเรื่องเกรียติ เห็นเสนียด ในร้อนหนาว ทั้งหอมเหม็น ไม่ยินดี ยินร้าย ไม่ออมชอม กิเลสล้อม เท่าไร ไม่หลงลม จิตสะอาด ใจสว่าง มโนสงบ ทั้งครันครบ กายวจี ที่เหมาะสม ความเป็นพระ จึงชนะ เหนืออารมณ์ โลกนิยม กระหยิ่มใจ จึงไหว้แล......