เป็นธารเกษมดับโลกแล้ง เป็นดั่งแรงใจอธิษฐาน เป็นบัวงามท่ามบึงตระการ เป็นตะวันหวานเริ่มรุ่งรับอรุณ เป็นดวงดอกไม้ป่าดาระดาด เป็นหวังวาดกลางดวงใจให้หอมกรุ่น เป็นหยาดสายพรายสรวงพระพิรุณ เป็นงามบุญดั่งบัวบูชา เป็นฟ้าฝันบันดาลดลให้พ้นโศก เป็นดั่งโลกลบลืมเหว่ว้า เป็นดั่งพสุธาทองรองเรืองรวงระย้า เป็นขวัญหล้าอัญมณีไพรประดับดิน เป็นธรรมชาติสรรพสิ่งที่กรายล้อม เป็นความหอมดั่งบุปผชาติให้ถวิล เป็นน้ำใจใสงามให้มิสิ้น เป็นกระแสสินธุ์พลีให้รักภักดิ์เพียงเธอ..นิรันดร์
25 มิถุนายน 2550 00:58 น. - comment id 704392
เป็นความงดงามที่รู้สึก และสัมผัสได้... จากถ้อยกลอนของคุณพุดค่ะ
25 มิถุนายน 2550 01:50 น. - comment id 714700
ละเมียดละไม จริงๆ
25 มิถุนายน 2550 06:21 น. - comment id 714717
แวะมาอ่าน..กลอนที่ไพเระาค่ะ..
25 มิถุนายน 2550 09:33 น. - comment id 714821
แสนซาบซึ้งใจมากมายค่ะ แด่.. สามดวงใจที่หยาดน้ำใจใสงาม ให้พี่พุดไพรนะคะ น้องเพียงแพรว.. น้องปลายตะวัน.. น้องกุหลาบขาว..ค่ะ ด้วยรักล้นใจ จากพี่พุดไพร สาวบ้านนา