**.. ความผิดคาด พลาดหวัง ตั้งแต่ต้น มักทำคน บ่นพ้อ จนท้อถอย บ้างที่เลิก การหวัง ตั้งตาคอย ฝันหลุดลอย เลื่อนลับ ลงกับตา.. **.. ความสุข สมหวัง ตั้งแต่ต้น มักทำคน ประมาท พลาดเสียท่า หลงลืม สัจธรรม ธรรมดา ดูโลกา มีอะไร ใช่แน่นอน.. **.. เราเรียนรู้ เรื่อยไป ในชีวิต เอาถูก-ผิด เป็นต้นร่าง ทางสั่งสอน ชีวิตจริง กว่าที่เห็น เป็นละคร จะซับซ้อน ร้ายหรือดี อยู่ที่เรา... ด้วยความหวังดี ก.นพดล รักษ์กระแส ก.ประแสร์ ศิษยาพร
7 มิถุนายน 2550 14:50 น. - comment id 706713
กลอนดีครับ แต่มองไมค่อยเห็นเลย แก่แล้วครับ
7 มิถุนายน 2550 15:49 น. - comment id 706773
ชีวิตจริง ยิ่งกว่าละครน้ำเน่า..สีของตัวหนังสือสะท้อนสายตาน่ะค่ะ ทำให้ตาเบลอ
7 มิถุนายน 2550 17:17 น. - comment id 706808
เพราะและซึ้งมากๆเลยค่ะเก่งมากกกกกกกกกกก
7 มิถุนายน 2550 20:04 น. - comment id 706883
ดีจ้า คุณต่อง (ต้อง) ksg และแล้วก็ขอเก็บข้อคิดดีดีไว้เตือนใจตัวเองหล่ะกันนะจ๊ะ ความประมาทคือหนทางแห่งความหายนะจริงๆๆ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา สาธุ