หน้าส่วนตัว
คราวนี้เราขอเสนอบทประพันธ์เป็น วสันตดิลกฉันท์ ๑๔
โศกันต์ ณ บรรพตนิเวศ ชลเขต ณ แดนไกล
ชอกช้ำ ณ ดวงอภิสมัย ชยลั่นสนั่นพฤกษ์
เริ่มรัก ณ ชายชยสถาน อภิมาน ณ ยามดึก
เริงรื่นสิปานอุรจะนึก นยรักมิเสื่อมคลาย
เชื่อคำ ณ ชายวจนพูด พิจะสูจน์ก็ง่ายดาย
หลงเชื่อ ณ สัจจ์สิอุรผาย ผิวผ่องก็พรายพรรณ
หลงเล่ห์ ณ กลกลประเภท กลเขตคณานันต์
เล่ห์หลอน ณ ดวงอุรมิผัน อุรเคลื่อนสิคล้อยตาม
742
1
0
