ยินเสียงแว่วแผ่วกระซิบว่าคิดถึง พร่ำรำพึงออดอ้อนวอนภาษา ว่าห่วงใยยิ่งนัก...เจ้ากานดา ใยเจ้าราแรมโรยโหยอ่อนแรง พี่เฝ้าส่งคำกลอนมาสอนสั่ง อีกทั้งยังมีหวานซ่อนอ่อนไหว ช่วยฟูมฟักรักเจ้าด้วยหัวใจ ให้เจ้าได้ชื่นชอบออกทางกลอน.... ด้วยน้องนี้ด้อยนักในความรู้ ได้คุณครูสั่งสอนไม่ห่างหาย คอยอบรมบ่มนิสัยบ่มิวาย ช่วยผ่อนคลายยามบรรเลงเพลงกวี...
730
3
0
หน้าส่วนตัว
