ดวงจันทร์โจ่งแจ้ง ดาวทอแสงแจ่มฟ้า ..วะวับวาว งามเด่นเดือนสกาว .โจ่งแจ้ง ลมเย็นผ่านพัดพราว จากป่า ไพรแล ฉันนั่งริมทุ่งแล้ง ....เหม่อเศร้ารอฝน ฯ ฟังเรไรร่ำร้อง .....ลอยลม เป็นห่วงควายตาคม ...อดหญ้า พิรุณบ่โปรยพรม .......แนวทุ่ง นาเฮย จึงหม่นกันทั่วหน้า ....อ่อนทั้งคนควาย ฯ ดวงจันทร์งามเจิดจ้า .....ดวงเดียว ดาวอื่นใครฤๅเหลียว ..แจ่มบ้าง นกไพรร่อนปราดเปรียว ยามดึก เงาหนึ่งใครเคียงข้าง ....เบิ่งแล้วชวนสยอง ฯ อริญชย์ ๑๒/๑๑/๒๕๕๕