แดนไกล ไลบีเรีย
อาจจะเป็นเธอ...
คนที่ฉันฝันละเมอพร่ำเพ้อหา
อาจจะใช่ เธอคือแก้วตา
คนนั้น ฉันปรารถนา ทักทาย
อาจจะใช่เธอ...
คนที่ฉันคิดถึงเสมอมิห่างหาย
ความรู้สึก สัมผัส เขินอาย
แอบลึกอยู่ภายในกาย ในจิตสำนึก
อาจจะใช่เธอ...
คนที่ฉันพร่ำเพ้อด้วยรู้สึก
สวยงาม อ่อนหวาน ลุ่มลึก
จิตใจตรองตรึก ไคร่ครวญ
ก็อาจจะใช่...
ซึ่งในความอ่อนไหว มีโหยหวน
อาจมีเสียงหนึ่งโอดอวน -
จากความรู้สึกปั่นป่วน เรรวนใจ
อาจเป็นเพียงแค่ความรู้สึก...
ภาพภายนอก อาจสวยลุ่มลึก อ่อนไหว
ขณะเดียวกัน ซึ่งปรารถนายิ่งกว่าใคร
เพียงแค่รู้สึก ก็ไร้สิ่งต้านทาน
จึงอาจจะใช่...
ที่หัวใจเจ็บปวดด้วยอ่อนหวาน
เธอคนนั้น ฉ