สุรีย์ฉายคลายแสงอันแรงกล้า สายธาราบ่าไหลไม่กลับหลัง ขอซบหล้าลาดินสิ้นพลัง ฝากความหลังฝังรักที่ปักตรึง ฟ้าแสนไกลใจใกล้ใช่เหมือนฟ้า ดุจภูผากล้าแกร่งแรงคิดถึง ดวงฤดีมีไหมใฝ่คำนึง ถึงรักซึ้งจึงลาไม่มาเลย รู้บ้างไหมใจข้าฯมาอยู่ใกล้ เมื่อหัวใจไหวแรงแสร้งเมินเฉย วันก่อนเก่าเราอยู่เป็นคู่เชย อิงเขนยเคยซบอบอุ่นทรวง มอบกลอนกานต์ขานขับจงรับไว้ ด้วยอาลัยในรักจักห่วงหวง แม้เจ็บช้ำกล้ำกลืนฝืนในทรวง พรทั้งปวงห่วงใยให้เจ้าเอย...