พู่กันของหูกวาง
เธอเคยบอก...กับฉัน...ในวันหนึ่ง
คนที่ซึ้ง...คิดถึง...และห่วงหา
ช่างอบอุ่น...แสนดี...เหลือคณา
จักพึ่งพา...ก็พาได้...ดั่งใจปอง
เป็นคนดี...มีน้ำใจ...ให้รอยยิ้ม
คนกรุ้มกริ่ม...เป็นที่รัก...ของเพื่อนผอง
ทั้งดวงตา...พาใจ...ให้แอบมอง
ยังคงจ้อง...คนนั้น...ทุกวันวาน
แล้วเป็นใคร...ใจยังนึก...ถึงคนนั้น
ฉันชักหวั่น...คนที่ฝัน...นั้นคนไหน
หรือเป็นเขา...เหรือเป็นเค้า...หรือใครใคร
ก็วุ่นวาย...สับสนใน...ใจของเธอ
อยากรู้นัก...ที่เธอมัก...ชอบพูดถึง
คนหน้าบึ้ง...คือฉันคิด...พินิจเสมอ
ใครคนนั้น...ฉันไช่ไหม...ในใจเธอ
หรือเป็นเพียง...ความเพ้อเจ้อ...ของคนไกล...
637
8
0
หน้าส่วนตัว
