จีด้า
สิ่งหนึ่งที่ยังคงเก็บไว้
คือความรู้สึกเดียวดายเมื่อไม่มีเธออยู่
หลายสิ่งเลือนไปทำได้แค่เฝ้ามองดู
สิ่งเดียวที่มีอยู่คือความอาทร
หลากหลายช่วงจังหวะของชีวิต
บางอย่างพลาดผิดไม่คิดถ่ายถอน
บางคราเดียวดาย ห่วงหาและอาวรณ์
บางครั้งอยากจากจรจากโลกแห่งความจริง
ใครว่าฉันไม่หงา
รู้ไหมเธอเข้าใจผิดอย่างยิ่ง
ใครว่าฉันไม่แคร์ใคร...ไม่เสียใจ อยู่ได้คนเดียวจริงๆ
ฉันร้องไห้ เมื่อฉันถูกทิ้ง แต่ทำไมฉันต้องบอกเธอ
ฉันบอกตัวเองเสมอว่าฉันอยู่ได้
ฉันแสดงออกกับใครๆ ว่าฉันเข้มแข็งอยู่เสมอ
ฉันไม่เคยมีน้ำตาต่อหน้าให้คนอื่นพบเจอ
ฉันเข้มแข็งงั้นเหรอ....งั้นฉันคงเจ็บปวดไม่เป็น