-ลู่หลี่ละเวง-
ความเป็นคน ของ คน อยู่หนไหน
เจ้าจึงใช้นัยกวีที่อ่อนหวาน
เอาโทโสถือโอกาสเที่ยวกราดพาล
แผ่ประจานโมหะร้ายในกายตน
คนที่ชื่อ ทักษิณ ชินวัตร
ขึ้นว่าสัตว์ชั่วดีล้วนมีขน
เดียรัจฉานยันทวยเทพล้วนเจ็บตน
เหมือนรวยจนมีปากท้องต้องหิวเป็น
จงรู้ไว้พื้นที่นี้สีขาว
อย่านำคาวป่าวเป็นคำจนดำเหม็น
ให้เกาะกรังลำพังเจ้าทุกเช้าเย็น
ให้พิษเหม็นอย่าเพ่นพ่านเพราะพาลพา
ไม่อยากก้าวเข้าเรื่องการเมืองหรอก
และไม่บอกว่าเป็นกลางอย่างปากกล้า
ข้าเอนเอียงเพียงกายใจไม่ทายท้า
ไม่ต่อว่าไม่ฟาดฟัดถึงศัตรู
เหนืออื่นใดให้ยากเข็ญจะเห็นค่า
ที่อ่านมาด่าชัดชัดช่