กุ้งหนามแดง
ก็กลืนกล้ำกัดก้อนคำย้อนยอก
เบือนบิดบอกบนบกระทกหนี
ร่ำไรร้องเรียกรับกลับท่าที
โลเลลีลาหลากมากอุบาย
ฟูมฟายเฟือนฟากฟื้นยืนเศร้าสร้อย
น้ำนิดน้อยนองหน้าพาใจหาย
รักเลื่อนลอยร้อยเล่ห์เสน่ห์ชาย
หวั่นวอดวายวกวนสับสนจริง
จะจากจรจับจนตนโยนโยก
ซึมเซาโศกซบซาประสาหญิง
อ่อนอกอรอ้อนแอ้นแม้นชังชิง
อดแอบอิงอ่วมอักต้องพักยาว
คลื่นคร่ำครวญเคล้าคลอล้อให้ทุกข์
สั่งสมสุขแสนสั้นรอวันหนาว
ต้องตรอมตรมตายตื้นฝืนนับดาว
วิบแวมวาววับวามตามลำพัง
ฤาเลือกรักหลบเร้นเป็นส่วนเสริม
ด้อยดังเดิมดุจเดือนเคลื่อนคล้อยหลัง
ชิดชมชอบชืดชาละล้าละลัง
เรื่องร้อยหลังรบเร้าเฝ้าหลอนใจ
หลาบรักลาหลบลี้คงดีกว่า
ซั
1048
21
0
หน้าส่วนตัว
