รับความจริงบางสิ่งยิ่งกว่าปวด ต้องร้าวรวดกี่คราวคราน้ำตาไหล ภาพทรงจำคอยย้ำช้ำชอกใจ เจ็บใช่มั๊ยความจริงสิ่งที่เป็น รับความจริงวันนี้คงดีกว่า หยุดเวลาไว้กับสิ่งที่ไม่เห็น หลอกตัวเองไปทำไมให้ยากเย็น คอยซ่อนเร้นหลอกใจทำไมกัน รับความจริงเจ็บปวดคงไม่นาน อีกหน่อยกาล วันวาน คงผ่านผัน เวลาเยียวยาได้ในสักวัน เงินหนึ่งพันโขมยไปอยู่ไหนบอกมา