วฤก
๏ เจ้าเมินจึงหม่นไข้ ..........ขื่นขม
เคยร่วมอภิรมย์..................รื่นเร้า
เห็นสนุกหากทุกข์ตรม.........ตรอมจิต....ฤๅแม่
จึงหน่ายแหนงแปลงเหย้า....อยู่คล้ายนรกานต์๚
๏ ผลาญใจในหัตถ์เจ้า........จนหาย
เห็นป่นปนพระพาย.............พัดฟุ้ง
หัตถ์สวยหั่นสลาย................ไห้สลด...แล้วอา
ครั้นไขว่คว้าคล้ายรุ้ง............รี่ใกล้ไกลถึง๚
๏ จึงใช้ใบพฤกษ์พ้อ...........พร่ำเผย
ไฉนชื่นจะคืนเชย...............ชิดได้
ประสงค์ใดจะให้เลย............หากล่วง- ...รู้นอ
พากย์ผ่านพฤกษาไว้...........สื่อเว้าวอนขวัญ๚
ครอบจักรวาล
๏ ทัณฑ์สวรรค์ฤๅนั่นแล้.....ลงทัณฑ์
เว้นเถิดวอนสวรรค์............เสวกเ