ผู้หญิงสีม่วง
ทุกครั้งที่ฉันโทรไป..แต่เธอไม่ว่าง
พูดคุยคำสองคำเหมือนเหินห่าง..ฉันทนได้
ได้ยินเสียงเธอสบายดี..แค่นี้ก็อุ่นใจ
แค่รู้เธอไม่เจ็บไม่ไข้..ก็เพียงพอ
โทรไปเพื่อไต่ถามถึงความเป็นอยู่ ..
สักนิดเพียงให้ฉันรับรู้..ได้ไหมหนอ
แม้ชีวิตเธอนั้น..จะไม่มีฉันร่วมถักทอ
ไม่มีสิทธิ์ร่วมเติมต่อ..ฝันของเธอ
ยินดีจะยืนอยู่..คอยเฝ้าดูห่างห่าง
เป็นกำลังใจในทุกการก้าวย่าง..อยู่เสมอ
แม้น้ำตาจะไหลอาบ..จนมองเห็นภาพ..พร่าเบลอ
เต็มใจเป็นเพียงฉากหลังของชีวิตเธอ..อยู่ไกลไกล
................................................
813
12
0
หน้าส่วนตัว
