สุรโสมส่องฟ้าท้าลมหนาว แม้นเจ็บปวดรวดร้าวราวแหลกเหลว ยังนวลขับจับฟ้าท้าความเลว ไม่ตกบ่วงห้วงเหวให้หมองมัว โอ้ใครว่าราตรีนี้ระทม ความขื่นขมข่มฟ้าน่าหวาดกลัว อนิจจาอย่าคิดแต่ทางชั่ว ใช่จะมืดมิดทั่วทุกทิศทาง อย่าลืมว่ายังมีจันทร์อันนวลฉาย และหมู่ดาวพราวพรายใสกระจ่าง คอยประดับบแสงสรรค์พลันสว่าง งามอยู่กลางรัตติกาลไม่หว่านเกรง
1039
1
0
หน้าส่วนตัว
