ฝากฝัน
ริ้วเมฆขาวสกาวตาฟ้าหลังฝน
ยิ่งยามยลหยดน้ำฉ่ำพฤกษา
ช่างแวววาวพราวพรั่งดั่งน้ำตา
สุดโหยหากว่าฝืนไปยืนมอง
ช่างไกลแสนแดนดินถิ่นในฝัน
คิดถึงกันวันไหนใจยิ่งหมอง
คราวเมฆคลุ้มฝนคลั่งน้ำหลั่งนอง
เคยประคองสองร่างมิห่างกัน
"ฟ้าหลังฝนคนว่าย่อมฟ้าใส
แต่ไฉนไม่นับสำหรับฉัน
มีแต่หมองครองเศร้าร้าวจาบัลย์
ความสัมพันธ์นั่นถ่างยิ่งห่างไกล
อยากดั้นด้นค้นหาผืนฟ้าเก่า
ไร้สีเทาเงาฝนปนสิ่งไหน
จะเกี่ยวก้อยร้อยทางย่างก้าวไป
ตามหัวใจใฝ่ฝันวันเสรี
มิต้องรอหงอใครไปกล่าวถึง
ใจเป็นหนึ่งซึ้งกันไม่พรั่นหนี
เพียงลมปากยากห้ามปรามวจี
ด้วยเขามีชีวิตผิดกับเรา
ริ้วเมฆขาวพราวตา
หน้าส่วนตัว
12808
18
0
