Jeminine
เพราะฉันมันเป็นคนน่าสงสาร
ความรักแต่ละครั้งที่ผ่าน..ไม่เคยเที่ยงแท้
ไม่เคยมีใคร ห่วงใย ดูแล
หัวใจมีแต่รอยแผล...และคราบน้ำตา
เธอจึงก้าวเข้ามา...เพราะว่าสงสาร
อยากเอาหัวใจที่ร้าวราน...มารักษา
ไม่อยากซ้ำเติมฉัน...เหมือนวันที่เคยผ่านมา
แต่ฉันขอถามหน่อยเถอะว่า...ฉันควรคิดอย่างไร
ไม่อยากเป็นแค่คนที่น่าสงสาร
ความหวังดีของเธอ..ทำให้ยิ่งร้าวราน..รู้ใหม
อย่าลำบากเลย หากอยากจะจากไป
ไปอยู่กับคนที่อยู่ในใจของเธอจริงจริง
ระหว่างคนที่เธอรัก...กับสงสาร
ความแตกต่างกัน มองเห็นชัดเจนทุกสิ่ง
ไปเถอะนะ...ไปอยู่กับคนที่เป็นเจ้าของหัวใจเธอจริงจริง
ฉันชินแล้วกับการถูกทอดทิ้ง..คงดีกว่าวิ่งหนีความจริง