แมงกุ๊ดจี่
ก้มหน้าซบหมอนหลบซ่อนน้ำตา
ในอุราแสนเจ็บแปลบแทบอาสัญ
เพราะโง่เขลาเบาปัญญาสารพัน
ถูกเขาปั่น...ด้วยกลลวงบ่วงมารยา...
เพราะลืมยั้งคิด.ลืมเจียมใจ.ไม่ระวัง
จนต้องพลั้งเพราะหัวใจไร้เดียงสา
เป็นผู้หญิงใจง่ายใครเขาเว้า*นินทา
ถูกกล่าวหา...อย่างอัปยศมิงดงาม...
คงต้องกลายเป็นคนหนึ่งซึ่งไร้รัก
ทำแน่นหนักในหัวใจใครอย่าหยาม
ความรักแท้ของฉันจากนี้เพียงนิยาม
โปรดอย่าถาม...ไม่มีแน่รักแท้ในหัวใจ...
นับจากนี้จะเก็บซ่อนใจไว้ห่างรัก
จะเก็บกักความรู้สึกไม่หวั่นไหว
ถ่องจำไว้จง.เจียมตัว.เจียมหัวใจ
แม้บางใคร...ผ่านมาให้เลยผ่านไป...
1049
7
0
หน้าส่วนตัว
