ศรีสมภพ
บรรจงจับมือเธอ ..เผยอจูบ
ความซึ้งซ่านหวานวูบมิหวาดหวั่น
บรรจงสวมแหวนวิวาห์สัญญามั่น
จะแต่งงานในวันตาย ให้สองเรา !
ขอโทษนะ ที่รัก ..ที่ชักช้า
เคยสัญาวิวาห์กัน ในวันเก่า
ผ่านสิบปีที่หวานนักรักแห่งเรา
ที่ต่างเฝ้า ร่วมถักทอ ..รอวันดี
อนิจจัง ! มาถั่งโถม มาโหมหัก
จะต้องจาก พรากกันไปในวิถี
ช่างสุขล้ำ อมตะ ณ วันนี้
วันที่มีเราสองนั้น ..มั่นอาวรณ์
ลมหายใจในร่างนั้นยังอยู่...
มีฉันรู้ แต่ผู้เดียวเหนี่ยวรักซ่อน
โลกความจริง.. แม้ยิ่งใหญ่เกินถ่ายถอน
โลกเรานั้น ! นิรันดร นิรันดร์กาล..
บรรจงจูบหน้าผาก ..ก่อนพรากร่าง
ทุกๆอย่าง จะวางไว้กลางใจฉัน
คือสัญญาวิวาห์รักประจักษ์มั่น
รักเราน
1539
2
0
หน้าส่วนตัว
