กีรดา
........แม้ว่าเราอยู่ห่างกันแค่เพียงก้าวเดียว มันก็ทำให้รู้สึกเหงา
หรือแม้ว่าบางครั้งที่เราได้อยู่ใกล้ชิดกัน ก็มีบางเวลาที่ทำให้เหงา
........เอื้อมไม่ถึงรู้ตัวฉันดีว่าเราไกลห่าง และห่างกันมากแค่ไหน
ไม่คิดที่จะอยู่ในหัวใจ แต่ขออยู่ใกล้แค่สายตา
ไม่คิดที่จะอยู่ด้วตลอดเวลา แต่ขอแค่ว่าให้โทรมาซักเวลาก็ยังดี
........ห่างแค่เพียงเอื้อมมือ แต่มันคือแสนไกล
ยิ่งเธอเป็นเหมือนเพื่อนสนิท ก็ยิ่งไม่มีสิทธิ์บอกอะไรออกไป
........ได้ยืนอยู่บนผืนดิน ผืนเดียวกับเธอก็พอ
เท่านี้ก็มีความสุข อยู่กับฝันที่เป็นของฉันจริงๆ
.........ตัวฉันก็เหมือนกับดอกไม้ดอกหนึ่งซึ่งรอวันที่จะเหี่ยวเฉา
ตามกาลเวลา แต่ยังโชคดีที