ม้าก้านกล้วย
พีงพิศเพียงแพร แม่เนื้อไหม
โหยไห้หาห้วง สรวงสวรรค์
หม่นหมองเหม่อมอง ท้องฟ้านั้น
อิ่มเอมอกอัน พลันรำพึง
เพ่งพรมเพลงพิณ ระรินรื่น
ดาวดื่นเดือนดึก ระลึกถึง
คราวคู่เคียงครั้ง ยังลึกซึ้ง
หนาวหนึ่งหน่วงเหนี่ยว เชียวนะใจ
แพรผ้าแผ่ผืน ขึ้นคลุมฟ้า
เลาะลัดเลี่ยงลา น้ำตาไหล
กู่กล่อมกรีดก้อย ให้ลอยไกล
สู่แสงสวยใส ส่งไปหา
ล่องลอยเลยล่วง ไปทวงถาม
ขึ้นขอบเขตข้าม แล้วถามว่า
ร้างรักหรือไร ไม่เมตตา
วิงวอนไว้ว่า อย่าลืมกัน
พึงพิศเพลงแพร แม่คงเหงา
กรีดเกลากลัดกลึง ถึงใจฝัน
ปล่อยปอยเปื้อนปร่า น้ำตาอัน
ไหลหลั่นหลอมลง แม่คงคา
1674
4
0
หน้าส่วนตัว
