เมื่อรักผ่านวันคืนชื่นห่างหาย คงคล้ายคล้ายดั่งเจ้าเขาห่างเหิน ยามแรกพบสบตาพาฝันเพลิน ครั้นนานเนิ่นหมดสิ้นลบจินต์จาง โอ้กลีบดอกเฉาหม่นหล่นโรยร่วง ที่เคยห่วงกลับชังชิง..โยนทิ้งขว้าง อนาถหนอเมื่อช่อช้ำเขาอำพราง รักเลือนร้างรวนเรเสน่ห์คลาย ครั้งหนึ่งเป็นมาลีที่แสนหวาน งามตระการภุมรินถวิลหมาย เฝ้าคลอเคล้าเคียงคู่อยู่มิวาย วันสุดท้ายเหลือเพียงภาพ..กุหลาบโรย แซมค่ะ มาเฉลยนะคะ... ดอกกุหลาบในสวนแซมเองค่ะ... พอโรยแล้ว ก็เป็นอย่างนี้.. ♥
1821
1
0
หน้าส่วนตัว
