แดดเช้า
ณ ห้วงทะเลเวิ้งว้างห่างฟากฝั่ง
ฝังความหวังเงาราตรีที่กลางค่ำ
โลกรอบด้านเทาหม่นบนวนกรรม
ลึกถลำดวงจิตกับผิดพลั้ง
อาจมีแสงแรงตะวันยามวันสวย
ที่อาจช่วยให้กระจ่างแม้ห่างหวัง
หรือบางค่ำแปรปรวนตรวนโซ่ยัง
เหนี่ยวชอบชัง เกลียดโกรธ ผูกโทษภัย
ห้วงทะเลเห่วนบนวัฏฏะ
เวียนอยู่บนสิ่งปะทะกระเทือนไหว
แกว่งเวลาโลกหมุนวุ่นดวงใจ
ฤๅคว้าไขว่แสงสีที่สาดทอ
เถิด .. หลุดจากความเวิ้งว้างห่างสิ่งหวัง
สติตั้งมั่นคงอย่า งง หงอ
ทุกทางว่ายหมายมั่นอย่าผันรอ
เพียรใฝ่ต่อฝั่งฝันนิรันดร์งาม
ณ ห้วงทะเลเวิ้งว้างอย่างที่เห็น
ใจร่มเย็นเพียงพอจะขอข้าม
สู่จุดหมายคล้ายฝั่งฟ้าสีคราม
อรุณถามความจริง .. จงดิ่งตรอง
1374
1
0
หน้าส่วนตัว
