มนต์คิมหันต์ผันผ่านกาลเวลา กระซิบใบพฤกษาว่าอย่าเศร้า แม้นความร้อนจะโรยร่างกลางใบเบา แล้วแผดเผาทีละน้อยค่อยแห้งใบ เหลือเพียงกิ่งทิ้งใบในไม่ช้า ทอดสายตาคงได้แลแต่กิ่งไหว แต่ไม่นานวรรษาผ่านลงพร่างใจ ใบไม้ใหม่ผลิแตกแยกใบงาม ยามเมื่อลมร้อนใจไหวระลอก ความรู้สึกช้ำชอกหลากคำถาม อาจหมุนวนจนไหวไฟลุกลาม เพียงชั่วยามจักสงบจบไฟใจ หลังร่องรอยริ้วไหม้ในใจนี้ จะมากมีประสบการณ์ให้ขานไข เป็นบทเรียนให้รู้ดูการณืไกล ใบไม้ใหม่ย่อมผลิผลัดพัดเพลงลม
952
9
0
หน้าส่วนตัว
