มาโนช
เป็นพญา คชสาร ในพงพฤกษ์
กลางป่าลึก ทรนง ในดงดาน
อยู่กับป่า หากิน มาช้านาน
สุขสำราญ อยู่กัน ไปตามเพลง
พวกมนุษย์ หัวใส ใจฉกาจ
เข้าต้อนกวาด นำมาเลี้ยง ไม่กลัวเกรง
เป็นขุนศึก กู้บัลลังก์ ตั้งกันเอง
ก่อบรรเลง เพลงรบ กึกก้องไพร
แผ่อิทธิพล ดินแดน เป็นแผ่นกว้าง
ล้วนมีช้าง เป็นผู้ช่วย ขจรไกล
เป็นอาณาเขต ประเทศ น้อยใหญ่
ด้วยดวงใจ คนช้าง ร่วมกันสร้าง
แปลงบ้าน แปลงเมือง เรืองโอฬาร
ทิพย์สถาน รื่นรมณ์ สุขสมอ้าง
พวกมนุษย์ เสวยสุข สิ่งที่สร้าง
ทิ้งเพื่อนช้าง อ้างว้าง ไร้ดินเดิน
ขอเศษทาน ท่านมนุษย์ สุดประเสริฐ
ขอข้าเถิด ผืนป่า ไม่ใหญ่เกิน
ขอเพียงนี้
881
3
0
หน้าส่วนตัว
