ตะวันรอน อ่อนแสง สีแดงส้ม ใกล้จ่อมจม ริมน้ำ ทำหวั่นไหว คิดถึงลูก คนดี ที่อยู่ไกล รู้หรือไม่ พ่อห่วงหวง ดั่งดวงใจ เจ้าไปเรียนไกลบ้าน ทำงานด้วย หาเงินช่วย พ่อแม่ พอแก้ไข อดทนทำ อดทนเรียน เขียนอ่านไป พ่อภูมิใจ เจ้าคนดี ศรีบ้านเรา มือหยาบกร้าน ทำงานหนัก เพราะรักลูก เจ้าบุญปลูก ของพ่อ อย่าได้เหงา ไม่มีเงิน ให้ใช้จ่าย ให้ทนเอา แล้วรีบก้าว สู่ฝัน อันสวยงาม เจ้าคือหวัง ทั้งมวล ควรใคร่คิด อย่าทำผิด ให้ใคร เขาได้หยาม จะคิดอ่าน ก็ทบทวน ชวนติดตาม ทุกโมงยาม พ่อห่วงหวง ดังดวงใจ
1821
10
0
หน้าส่วนตัว
