พริบพันดาว
โอ้จันทรา พากระต่าย ให้หายโศก
ทั่วแหล่งโลก ได้ระรื่น ชื่นความหวัง
กระต่ายเต้น เร้นรัก มาประทัง
คือความหวัง ในจันทร์เจ้า เฝ้าชื่นชม
จนวันหนึ่ง มีเมฆหมอก มาบังฟ้า
จันทร์ของข้า ดูหมองหม่น จนอับแสง
กระต่ายน้อย เฝ้าคอย จนหมดแรง
เรากำแหง ทะยานจันทร์ ฝันหรือไร
เปรียบเขาเคย เคียงคู่ อยู่กับเจ้า
พี่เหมือนเงาเฝ้าโฉมงาม อยู่ด้านหลัง
คอยบอกรัก อยู่ในใจ ให้เจ้าฟัง
ได้แต่ยับ ได้แต่ยัง ชั่งฤทัย
ครั้งหนึ่งพี่ เคยคิด จะบอกเจ้า
ด้วยมัวเมา มิคิดว่า เป็นไปได้
มาครั้งนี้ พี่ขอเฝ้า คอยเอาใจ
ด้วยรู้ว่า หัวใจ เจ้าช้ำมา
แม้กระต่าย จะไม่ช่วยให้จันทร์สว่าง
แม้กระต่าย ม
705
4
0
หน้าส่วนตัว
