ปาณาดี
ด้วยรูปเงาผ่านกรอบขอบแนวนั้น
ก็ตื้นตันด้วยหยาดงามแห่งความหมาย
เสมือนหนึ่งของน้ำใจไม่เคยคลาย
เสมือนชื่นมิรู้วายของสายลม
ย่อมโชยพัดผ่านใจให้ดื่มด่ำ
แห่งลำนำไมตรีที่สั่งสม
จึงรู้รื่นชื่นหทัยในอารมณ์
แล้วค่อยบ่มเมล็ดพันธุ์อันศรัทธา
หอมแผ่วๆ หอมล้ำ น้ำคำที่
ปรารถนาดีและปลอบขวัญวันทุกข์หนา
สะอื้นร่ำกับอกไห้ป้ายน้ำตา
มีสองมือคอยเมตตาเอื้ออาทร
นิ่งเสียเถิดจอมขวัญวันที่กล่อม
ใจของเจ้าอย่าจมจ่อมพร้อมไฟร้อน
ทุกข์ใดๆ เกิดขึ้นแล้วอย่าอาวรณ์
ย่อมจะผ่อนตามที่ใจใคร่นำพา
จะรับขวัญเจ้านี้ตรงที่ตัก
หากหนาวนักจะกอดไว้ใช่หนีหน้า
หากร้อนนักจะพัดวีไม่มีรา
จะอยู่ข้างเจ้าขวัญตาอย่าท้อใจ
ท
1111
1
0
หน้าส่วนตัว
