ชีวินมธุรา
ชายเอ่ยปาก ฝากรัก ใจชักหวั่น
ตัวพี่พลัน รักน้อง ปองใฝ่หา
แสนคนึง ถึงน้อง นวลแก้วตา
พี่ฝันหา เพ้อครวญ ถึงทุกคืน
ฟังคำว่า เว้าวอน อ้อนใจสาว
หัวใจราว กลองระทึก ดังสุดฝืน
ปลุกกายตื่น ดังคลื่น ซัดครืนครืน
สุขระรื่น แอบไว้ นั้นเขินอาย
หากเป็นจริง ดังคำ ที่ร่ำกล่าว
น้องนงเยาว์ ขอเวลา คิดมากหลาย
ขอตรึกตรอง ทบทวน มิง่ายดาย
บอกอย่างไร พี่จ๋า คอยท่าฟัง
ถ้าพี่รัก น้องจริง อย่าเร่งรัด
พิศแจ่มชัด ไม่ขัด ดังที่หวัง
คงได้ชม ภิรมย์รัก อย่างจริงจัง
จำระวัง ด้วยเป็นหญิง ต้องรักนวล
หากพี่หลอก น้องยา จดจำไว้
ขอลาไกล เลิกลา อย่ามาหา
มิขอร่วม ชิดใกล้ แม้วาจา
มิพบพา หนีหน้า ลับลาไป
****