แม่จิตร
เหมือนหยาดน้ำสายฝนบนฟากฟ้า
ที่เมตตาหลั่งรินจนดินชื่น
เหมือนแสงดาวพราวพร่างทุกวันคืน
ที่ดาษดื่นโดยรอบโอบกอดจันทร์
เหมือนสายลมพรมพลิ้วทุกทิวไม้
ที่อยู่ใกล้ไถ่ถามแม้ยามฝัน
เหมือนสาดแสงคุณค่าของตะวัน
ทุกเช้านั้นอบอุ่นความสุนทรีย์
เหมือนเสียงคลื่นบรรเลงเพลงหวานนัก
กระซิบรักหาดทรายทุกวันวี่
เหมือนน้ำหวานนานาในมาลี
ให้ผึ้งมีชีวิตอยู่ต่อไป
เหมือนกับแสงหิ่งห้อยแม้น้อยนิด
มาส่องทางมืดมิดทุกทิศได้
เหมือนความงามที่เห็นเป็นชื่นใจ
ให้หลงใหลทุกคราเวลามอง
เหมือนกับยาพิษยามผิดหวัง
อาจดับชีพกระทั่งคนทั้งสอง
เหมือนความเจ็บทุกคราน้ำตานอง
หลังจากต้องเลิกร้างระหว่างใจ
สิ่งเหล่านั้นก็คื
1011
3
0
หน้าส่วนตัว
