เวลาเจ็บ...รู้สึกได้ใครไม่ห่วง ถ่วงความเหงา ว้าเหว่ สุขหดหาย กลายเป็นทุกข์ ทรมาณ และวุ่นวาย หายไปจากความร่าเริงที่เคยมี ที่ตรงนี้....ที่ๆเราไม่เคยห่าง ความอ้างว้าง ประจักษ์จิต ทำใจหาย รู้ทั้งรู้..ว่าเธออยู่ไม่ไกล ให้ทำไง...ฉันนั้นคิด ผิดไปเอง
476
1
0
หน้าส่วนตัว
