มีเส้นทางให้ก้าวย่าง มีขวากหนามขวางเป็นร้อย มีผืนฟ้า....มีการรอคอย...แม้หมู่ดาวยัง...ค่อย ... ค่อย... หล่นมาให้คอยยินยล อาจจะต้องสาวเท้าก้าวฟันฝ่า...สู้หมู่มวลเมฆาอีกหน สักวัน...สายลมคงมาดล....ให้รอดพ้นจากห้วงบ่วงกรรม พุทธธรรมนำทางให้สร้างต่อ...สู้ทน...เฝ้ารอ...ขออย่าถลำ สักวัน...คงพ้นจากผลการกระทำ...ใจคงไม่ชอกช้ำไม่ระกำอีกต่อไป นับหนึ่งถึงร้อยคอยแผ่วถาง...ตั้งมั่นในการเดินทางไม่สั่นไหว อดทน...มุ่งหน้า...ฝ่าหนแห่งใจ...สักวันโลกสดใส...ต้องกลับมาใหม่เหมือนเดิม.
4
0
0
หน้าส่วนตัว
