ครานั้นพลันใจเขาสลาย ลมแรงทุกข์ร้ายเหน็บหนาว ดวงใจเขากลายเป็นดาว ประดับ ณ ราวฟ้าไกล คืนนี้เขาอยู่บนฟ้า ดูซิดวงตาสุขใส ข้าจ้องมองตอบเขาไป สื่อสารอ่านใจแห่งกัน เพื่อนเอยอย่าเหนื่อยเหน็บหนาว ดวงดาวของคนช่างฝัน โปรดขานขับเพลงรำพัน เบิกแสงแบ่งปันผู้คน ยามข้าว้าเหว่เร่ร่อน สัญจรไปทุกแห่งหน หวังวาวเนตรมิตรเบื้องบน แลลแดเมฆหม่นลงมา รวดร้าวเรียนรู้รื่นรมย์ หากล้มหาญลุกปลุกกล้า ร่องรอยชีวิตวิญญาณ์ กรีดวัยเวลาสร้างงาน........
1149
3
0
หน้าส่วนตัว
